Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie NSA Ewa Dzbeńska (spr.) NSA Anna Łukaszewska - Macioch Protokolant Anna Oleksiewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2005 r. sprawy ze skargi Rady W. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] w przedmiocie rozstrzygnięcia nadzorczego oddala skargę.
Sygn. ISA/Wa 1354/05
Uzasadnienie
Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta [...] W. z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w sprawie ustanowienia specjalnego zasiłku celowego z tytułu urodzenia lub przysposobienia dziecka.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że pomoc związana z urodzeniem dziecka została uregulowana w ustawie z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży /Dz. U. Nr 17, póz. 78 z późn. zm./. Na podstawie art. 2 ust. l cyt. wyżej ustawy, organy samorządu terytorialnego, w zakresie swoich kompetencji określonych w przepisach szczególnych, są obowiązane do zapewnienia kobietom w ciąży opieki medycznej, socjalnej i prawnej, zwłaszcza poprzez pomoc materialną i opiekę nad kobietami w ciąży znajdującymi się w trudnych warunkach materialnych, ale na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej. W konsekwencji, wszelkie formy pomocy socjalnej (w tym materialnej) związanej z ciążą i urodzeniem dziecka powinny mieścić się w celach i funkcjach regulacji prawnych ustalonych w aktualnie obowiązującej ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej /Dz. U. Nr 64, póz. 593 z późn. zm./. Uchwała Rady W. powołuje się na przepis art. 7 pkt 8, art. 17 ust. 2 pkt l i art. 41 pkt. l tej ustawy, niemniej jednak żaden z wymienionych przepisów nie daje Radzie prawa do ustanowienia specjalnego zasiłku celowego. Uchwała, zobowiązująca do wypłaty takiego zasiłku bez względu na osiągany dochód albo też z naruszeniem kryterium dochodowego, jest niezgodna z art. 2 ust. l ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Ustawodawca wprowadził dodatkowe rygory świadczenia pomocy materialnej w związku z urodzeniem dziecka, które zostało zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 5 października 1993 r. w sprawie określenia zakresu form oraz trybu udzielania kobietom w ciąży oraz wychowującym dziecko pomocy w zakresie opieki socjalnej i prawnej /Dz. U. Nr 97, pózn. 441 z późn. zm./. Zapisy przedmiotowej uchwały pozostają w sprzeczności z tym rozporządzeniem, co więcej, w ogóle do niego w żaden sposób się nie odnoszą.
Uchwała Rady W. naruszyła przepisy prawa (art. 7 Konstytucji RP, w zw. z art. 18 ust. l ustawy o samorządzie gminnym) dotyczące właściwości, bowiem ta forma udzielania pomocy społecznej [specjalny zasiłek celowy] została ustalona w ustawie o pomocy społecznej (art. 36 pkt l c), stąd też Rada w ogóle nie może ustanawiać nowego, specjalnego zasiłku celowego, bowiem został on już określony w tej ustawie. Ponadto w rozdz. 7 tej ustawy określono tryb przyznawania tych zasiłków. Przyznawane one są w drodze decyzji administracyjnej i uprawnienie to należy do organu wykonawczego gminy.
Na powyższe rozstrzygnięcie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniosła Rada W. zarzucając naruszenie przepisu: art. 91 ust. w związku z art. 18 ust. ustawy z dnia z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142 z 2001 r., póz. 1591 ze zm.) naruszenie art. 2 ust. l ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. nr 17, póz. 78 ze zm.),obrazę art. 7 pkt 8, art. 17 ust. 2 pkt l i art. 41 pkt l ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U nr 64, póz. 593 ze zm.), a także art. 18 i 71 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. W konkluzji domaga się uchyleni zaskarżonego rozstrzygnięcia.