Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska Sędziowie WSA Emilia Lewandowska WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant Małgorzata Kulińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2009 r. sprawy ze skargi Miasta O. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta O. z dnia [...] stycznia 2009 r. Nr [...] w sprawie odstąpienia od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umowy dzierżawy.

W uzasadnieniu wydanego orzeczenia organ nadzoru stwierdził, że Rada Miejska w O. uchwałą z dnia [...] stycznia 2009 r. odstąpiła od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umowy dzierżawy części nieruchomości gruntowej oznaczonej nr [...] o pow. [...] m2 położonej w O. w rejonie ul. [...], na okres [...] lat, z [...] Sp. z o.o. w O. w celu [...]. Uchwała została doręczona Wojewodzie [...] w dniu 29 stycznia 2009 r. W toku kontroli legalności przedmiotowej uchwały organ nadzoru stwierdził, że uchwała narusza obowiązujące przepisy prawa, czyli art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. z 2004 r. Dz. U. Nr 261, poz. 2603, ze zm.). Wojewoda wyjaśnił, że Rada Miasta podjęła badaną uchwałę na podstawie art. 37 ust. 4 w związku z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Przywołując treść art. 13 ust 1, art. 28 i art. 37 ustawy o gospodarce nieruchomościami organ nadzoru wyjaśnił, że zbywanie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa bądź jednostek samorządu terytorialnego w drodze przetargu jest niekwestionowane zarówno przez orzecznictwo jak i piśmiennictwo prawnicze. Generalna zasada przetargowego zbycia nieruchomości określona jest w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. W ust. 2 tego artykułu ustawodawca wprowadził wyjątek od tej zasady i dopuścił możliwość zbycia nieruchomości w trybie bezprzetargowym po spełnieniu zawartych w tym przepisie przesłanek. Wojewoda podkreślił, że na podstawie art. 37 ust. 3 tej ustawy rada w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, może zwolnić z obowiązku zbycia w drodze przetargu nieruchomości przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe lub na realizację urządzeń infrastruktury technicznej albo innych celów publicznych, jeżeli cele te będą realizowane przez podmioty, dla których są to cele statutowe i których dochody przeznacza się w całości na działalność statutową. Przepis ten stosuje się również, gdy sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz osoby, która dzierżawi nieruchomość na podstawie umowy zawartej na co najmniej 10 lat, jeżeli nieruchomość ta została zabudowana na podstawie zezwolenia na budowę. Przepisu tego nie stosuje się w przypadku, gdy o nabycie nieruchomości ubiega się więcej niż jeden podmiot spełniający powyższe warunki. Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 37 ust. 4 tej ustawy przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio przy zawieraniu umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony. Wojewoda albo odpowiednia rada lub sejmik mogą wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia tych umów. Tak więc nie budzi wątpliwości, zdaniem organu nadzoru, że art. 37 ust 1, 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami dotyczą zawieranych na czas określony powyżej 3 lat lub czas nieoznaczony umów użytkowania, najmu lub dzierżawy. W tej sytuacji, regulacji zdania 2 art. 37 ust. 4, która stanowi, że Wojewoda albo odpowiednia rada lub sejmik mogą wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia tych umów, nie można stosować, w opinii organu nadzoru, w oderwaniu od zdania 1 art. 37 ust. 4 wskazującego, że przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio przy zawieraniu umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 łata lub na czas nieoznaczony. Na poparcie swojego stanowiska Wojewoda przywołał treść orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2006 r. sygn. akt I OSK 756/05 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 października 2007 r. sygn. akt II SA/GL 459/07 (Lex nr 340449). Równocześnie organ nadzoru stwierdził, że treść uzasadnienia kontrolowanej uchwały nie wskazuje przesłanek uzasadniających odstąpienie od ustawowego trybu przetargowego. W uzasadnieniu tym Dyrektor Wydziału Geodezji i Gospodarki Nieruchomościami stwierdził, że "zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami istnieje możliwość odstąpienia od obowiązku trybu przetargowego zawarcia umowy dzierżawy na okres dłuższy niż 3 lata za zgodą Rady Miasta O." a "wydzierżawiona nieruchomość stworzy możliwość [...], a także [...]. Inwestorem będzie [...] Spółka z o.o." Zdaniem Wojewody Rada Miasta O. nie wskazała żadnej z przesłanek uzasadniających odstąpienie od trybu przetargowego a wynikających z art. 37 ust. 2 lub ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Analiza treści uchwały Nr [...] wraz z uzasadnieniem oraz art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie daje podstawy, aby uznać za zgodną z obowiązującym porządkiem prawnym taką interpretację, jaką zastosowała Rada Miasta w O. Nie jest bowiem możliwe interpretowanie art. 37 ust. 4 z pominięciem wcześniejszych ustępów tego artykułu, jak również z pominięciem zdania pierwszego ust. 4 art. 37 ustawy, które obliguje do odpowiedniego stosowania ust. 1 przy zawieraniu umów użytkowania, najmu, dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony. Wojewoda poniósł, że ustawodawca nakazuje odpowiednie (a więc odpowiadające celowi, przeznaczeniu, spełniające wymagane warunki, uwzględniające specyfikę danego stanu), a nie zastosowanie wprost ust. 1 art. 37. To właśnie odesłanie skutkuje tym, że należy stosować również odpowiednio ust. 2 i 3 art. 37 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. z 2004 r. Dz. U. Nr 261, poz. 2603, ze zm.). Reasumując, organ nadzoru podkreślił, że Rada Miasta w O. kierując się zapisem art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie miała podstaw do wyrażenia zgody na dostąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umowy dzierżawy nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Miasta na okres [...] lat. Uwzględniając powyższe organ nadzoru uznał stwierdzenie nieważności przepisów tej uchwały Rady za w pełni uzasadnione.

Strona 1/7