Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu P. w przedmiocie wyrażenia zgody na zbycie przez powiat części zabudowanej nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Miernik Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Protokolant Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2010 r. sprawy ze skargi M.S. na uchwałę Rady Powiatu P. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na zbycie przez powiat części zabudowanej nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

M.S. (dalej skarżący) wniósł skargę na uchwałę Rady Powiatu P. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na zbycie przez powiat części zabudowanej nieruchomości położonej w B. przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] obr. [...]. Skarżący wskazał, że na tej działce posadowiony jest budynek, w którym on i inne osoby zamieszkują od ponad 20 lat, płacąc czynsz. Uchwała jego zdaniem narusza art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm., dalej: "u.g.n.") Podkreślił, że jako najemca lokalu mieszkalnego na czas nieokreślony nie został poinformowany o podjęciu uchwały, co narusza art. 34 ust. 4 u.g.n. Skarżący w 2005 r. złożył wniosek o wykup lokalu - jednak otrzymał odpowiedź, że nieruchomość nie jest na sprzedaż. Wniosek ponowił w listopadzie 2009 r.

Przed wniesieniem skargi skarżący wezwał Radę Powiatu P. pismem z dnia 8 grudnia 2009 r. do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na skargę Rada Powiatu P. wniosła o jej oddalenie. Organ ten wyjaśnił, iż skarżący nie jest objęty zakresem art. 34 ust. 1 pkt 3 u.g.n., ponieważ pomieszczenia zajmowane przez skarżącego oraz pozostałe osoby, w imieniu których wniósł on skargę (skargi tych osób zostały przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie prawomocnie odrzucone postanowieniem z dnia 31 marca 2010 r.) nie są odrębnymi nieruchomościami - a są to pomieszczenia szkoły i internatu. Skarżący nie wykazał aby lokale położone w budynku internatu oraz w szkole zmieniły swoje przeznaczenie na lokale mieszkalne. Lokal, w którym zamieszkuje skarżący nie stanowi odrębnej nieruchomości w rozumieniu art. 46 Kodeksu cywilnego, a tylko takie lokale mogą być przedmiotem sprzedaży. Zdaniem organu skarżącemu nie przysługuje prawo pierwszeństwa w nabyciu pomieszczeń.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga nie jest zasadna.

Ocena zaskarżonej uchwały przeprowadzona w zakresie wynikającym z art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) i art. 134 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) nie potwierdza, aby zaistniały podstawy do uwzględnienia skargi.

Skarżący wniósł skargę w oparciu o art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. - o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.). Na podstawie tego przepisu istnieje możliwość zaskarżenia uchwały rady powiatu podjętej w sprawie z zakresu administracji publicznej. Legitymacja do wniesienia takiej skargi przysługuje jednak wyłącznie podmiotowi, którego interes prawny lub uprawnienie zostało naruszone kwestionowaną uchwałą.

Oceniając spełnienie powyższych warunków Sąd stwierdza, iż zaskarżona uchwała mieści się w katalogu spraw, do których odnosi się art. 87 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, a zatem może być zaskarżona do sądu administracyjnego, gdyż w następstwie tej uchwały nastąpiło wyłączenie nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości, co należy ocenić jako czynność z zakresu administracji publicznej. Nie został jednak spełniony drugi z wymaganych warunków. Uchwała w jakikolwiek sposób nie wpłynęła bowiem na interes prawny lub uprawnienia strony skarżącej. Z chwilą podjęcia uchwały interesy prawne i uprawnienia skarżącego nie zostały w jakikolwiek sposób naruszone.

Strona 1/2