Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Anna Wesołowska (spr.) Protokolant referent Marcin Sieradzki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi M. W. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SAB/Wa 72/16 1. wymierza Prezydentowi W. grzywnę w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałej części.
Wyrokiem z 28 kwietnia 2016 roku sygn. akt I SAB/Wa 72/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązał Prezydenta miasta W. do rozpoznania wniosku M. V. (Skarżąca) o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ulicy [...], hip. nr [...] - w terminie trzech miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy. Sąd stwierdził również, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Prawomocny wyrok wraz z aktami sprawy został zwrócony organowi 21 września 2016 roku. Zatem trzymiesięczny termin do rozpoznania wniosku o odszkodowanie, zakreślony przez Sąd w powołanym wyroku, upłynął z dniem 21 grudnia 2016 roku.
Pismem z 21 grudnia 2016 roku Skarżąca wezwała Prezydenta miasta W. do wykonania wyroku z 28 kwietnia 2016 roku. Następnie wniosła skargę do tutejszego sądu wnosząc o wymierzenie organowi grzywny, stwierdzenie, że jego bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz przyznanie jej zadośćuczynienia i rekompensaty za celowe i uporczywe działanie organu na jej niekorzyść na zasadach określonych w kodeksie cywilnym.
W odpowiedzi na skargę Prezydent miasta W. (Prezydent) wyjaśnił, że opóźnienie w rozpoznaniu sprawy spowodowane jest między innymi bardzo dużą ilością wpływającej do Biura Spraw Dekretowych korespondencji w sprawach odszkodowawczych za nieruchomości objęte działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy. Waga tych spraw, stopień ich skomplikowania oraz złożoność okoliczności, które powinny być ustalone w toku postępowań nie pozwala na dotrzymanie ustawowych terminów przewidzianych na ich rozpatrzenie. Organ podkreślił również, że o kolejności rozpoznania sprawy nie może decydować li tylko aktywność procesowa strony i ilość składanych skarg, tym bardziej, że wniosek Skarżącej jest relatywnie nowy w stosunku do innych wniosków o odszkodowanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
skarga jest zasadna.
Stosownie do art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 roku, poz. 1396 ze zm., dalej : "p.p.s.a.") w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
Z art. 154 § 1 p.p.s.a. wynikają zatem dwie przesłanki, które muszą być spełnione łącznie, aby sąd administracyjny mógł organowi administracji publicznej wymierzyć grzywnę. Po pierwsze, organ musi pozostawać w bezczynności lub przewlekle prowadzić postępowanie po wyroku uwzględniającym skargę na bezczynność. Po drugie zaś, strona przed wniesieniem skargi musi wystąpić do organu z pisemnym wezwaniem do wykonania wyroku.
Procesowa przesłanka wymierzenia grzywny organowi za niewykonanie wyroku sądu administracyjnego może być spełniona, jeżeli skarżący wezwał właściwy organ po doręczeniu mu prawomocnego orzeczenia sądowego wraz z aktami sprawy.