Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska (spr.) WSA Bożena Marciniak Protokolant starszy referent Justyna Kobylarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2018 r. sprawy ze skargi A. P. i M. S. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt I SAB/Wa 653/15 1. wymierza Prezydentowi W. grzywnę w wysokości 2000 (dwa tysiące) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta W. na rzecz A. P. i M. S. solidarnie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
A. P. i M. S. pismem z 30 maja 2016 r. wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na niewykonanie przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 stycznia 2016 r., sygn. akt I SAB/Wa 653/15.
Wyrokiem tym Sąd zobowiązał Prezydenta W. do rozpoznania wniosku o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...] hip. nr [...], w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy (pkt 1 wyroku) oraz stwierdził, że bezczynność Prezydenta W. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2 wyroku).
Skarżące w złożonej skardze wniosły o wymierzenie organowi grzywny, z tytułu niewykonania wyroku oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi wskazały, że postępowanie administracyjne w sprawie toczy się od ponad czterech lat. Wyrokiem z 26 stycznia 2016 r., sygn. akt I SAB/Wa 653/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nakazał organowi wydanie decyzji w terminie miesiąca od doręczenia akt, które nastąpiło w 20 kwietnia 2016 r. Pomimo upływu wyznaczonego przez Sąd terminu organ nie podjął stosownych czynności w celu zakończenia niniejszej sprawy.
Z tego względu, pismem z 22 maja 2016 r. skarżące wezwały Prezydenta W. do wykonania wyroku. Pomimo wezwania organ nie rozpoznał wniosku i nie wydał decyzji w sprawie.
Odpowiadając na skargę Prezydent W. wniósł o jej oddalenie. Wyjaśnił, że przedmiotowa nieruchomość została objęta działaniem dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Wskazał, że opóźnienia w rozpatrywaniu spraw są spowodowane między innymi bardzo dużą ilością wpływającej korespondencji w sprawach odszkodowawczych za nieruchomości objęte działaniem dekretu. Waga tych spraw, stopień ich skomplikowania oraz złożoność okoliczności, które powinny być ustalone w toku tych postępowań, nie pozwalają na dotrzymanie ustawowych terminów przewidzianych na ich rozpatrzenie. Zaznaczył, że o kolejności rozpatrzenia spraw nie może decydować tylko aktywność procesowa strony i ilość składanych skarg, tym bardziej, iż wniosek skarżących jest relatywnie nowy w stosunku do innych wniosków o odszkodowanie oczekujących na rozpatrzenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jest uzasadniona.
Przedmiotowa skarga została wniesiona w trybie art. 154 § 1 P.p.s.a. Przepis ten stanowi, że w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
Z powołanego przepisu wynikają zatem dwie przesłanki, które muszą zostać spełnione łącznie, aby sąd administracyjny mógł organowi administracji publicznej wymierzyć grzywnę. Po pierwsze, organ musi pozostawać w bezczynności po wyroku uwzględniającym skargę (wydanym na podstawie art. 149 P.p.s.a.) i zobowiązującym organ do wydania w określonym terminie stosownego aktu lub dokonania czynności. Po drugie, strona przed wniesieniem skargi musi wystąpić do właściwego organu z pisemnym wezwaniem do wykonania wyroku.