Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie WSA Iwona Kosińska WSA Joanna Skiba (spr.) Protokolant starszy referent Justyna Kobylarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2018 r. sprawy ze skargi R. R. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta W. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SAB/Wa 219/12 1. wymierza Prezydentowi W. grzywnę w wysokości 7000 (siedem tysięcy) złotych; 2. stwierdza, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. przyznaje od Prezydenta W. na rzecz R. R. kwotę 2000 (dwa tysiące) złotych tytułem sumy pieniężnej.
Pismem z dnia 31 października 2016r., R. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę (uzupełnioną pismem z dnia 19 czerwca 2017r.), w której domagał się wymierzenia Prezydentowi W. grzywny, w związku z niewykonaniem przez ten organ wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SAB/Wa 219/12, w zakresie w jakim dotyczy on wniosku Skarżącego o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...].
Powyższym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązał Prezydenta W. do wydania orzeczenia w przedmiocie wniosku A. C. z dnia [...] sierpnia 2010 r. o ustalenie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...] - w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy. Akta te wraz z odpisem prawomocnego wyroku doręczone zostały zaś organowi 16 listopada 2012 r.
W związku z dalszym niepodejmowaniem przez organ rozstrzygnięcia w sprawie, R. R. pismami z dnia 18 i 25 października 2016 r. oraz 24 maja 2017 r. i 2 czerwca 2017 r. ponownie wezwał Prezydenta W. do wykonania prawomocnego wyroku z 28 sierpnia 2012 r., a następnie wniósł opisaną na wstępie skargę, w której domagała się: wymierzenia Prezydentowi W. grzywny, przyznania na jego rzecz od organu sumy pieniężnej w wymiarze w wysokości połowy sumy określonej w art. 154 § 6 ppsa oraz uznania zaistniałej zwłoki za rażąco naruszającą prawo.
W odpowiedzi na skargę Prezydent W. wniósł o jej oddalenie podnosząc, iż z uwagi na konieczność dokonania analizy zgromadzonej dotychczas dokumentacji - czy w sprawie przedmiotowej nieruchomości nie występują okoliczności uniemożliwiające wydanie decyzji oraz bardzo dużą ilością spraw z zakresu odszkodowań nie było możliwości zakończenia niniejszej sprawy w terminie wyznaczonym przez Sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
skarga, w zakresie w jakim zarzuca Prezydentowi W. bezczynność w wykonaniu prawomocnego wyroku tut. sądu jest zasadna, co skutkować musi wymierzeniem organowi określonej w sentencji grzywny, jak też oceny charakteru zaistniałej zwłoki.
Złożona ona została w trybie art. 154 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369), powoływanej dalej jako: "p.p.s.a." Przepis ten w § 1 stanowi, że w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Grzywnę, o której mowa w tym przepisie, stosownie do § 6 art. 154 p.p.s.a., wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na podstawie odrębnych przepisów. Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec o istnieniu lub nieistnieniu uprawnienia lub obowiązku, jeżeli pozwala na to charakter sprawy oraz niebudzące uzasadnionych wątpliwości okoliczności jej stanu faktycznego i prawnego. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (§ 2 art. 154). Uwzględniając skargę sąd, w myśl § 7 art. 154 p.p.s.a., może ponadto przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.