Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie WSA Joanna Skiba WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uroszczonym w dniu 25 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi Z.C. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz skarżącego Z.C. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z [...] sierpnia 2015 r., nr [...] Minister Infrastruktury i Rozwoju, po rozpoznaniu wniosku E.M. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z [...] grudnia 2014 r., nr [...].
Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Nieruchomość [...] stanowiąca gospodarstwo rolne położona przy ulicy [...] pochodząca z tabeli likwidacyjnej nr [...] byłej wsi [...] będąca własnością F.M. została objęta działaniem dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U. z 1945 r. nr 50, poz. 279 ).
Dla przedmiotowej nieruchomości nie była prowadzona księga hipoteczna. Nieruchomość ta stanowiła część osady włościańskiej w rozumieniu art. 2 ukazu o urządzeniu włościan z 19 lutego 1864 r. Dla nieruchomości włościańskich zaprowadzona była tabela likwidacyjna stosownie do art. 28 ukazu o sposobie wprowadzenia w wykonanie nowych ustaw o włościanach z 19 lutego 1864 r. (2.03.1864 r.).
Z aktu notarialnego Rep. Nr [...] sporządzonego w dniu [...] lutego 1935 r. w W. przez notariusza S.Z. wynika, że właścicielem połowy osady włościańskiej oznaczonej w tabeli likwidacyjnej nr [...] położonej w dawnej wsi [...] przy ul. [...] był F.M.
Z dniem wejścia w życie ww. dekretu, tj. 21 listopada 1945 r. przedmiotowa nieruchomość gruntowa przeszła na własność Gminy W., a następnie na własność Skarbu Państwa w oparciu o art. 32 ust. 2 ustawy z 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz.U. z 1950 r., Nr 14, poz. 130).
Prezydium Rady Narodowej w W. orzeczeniem administracyjnym nr [...] z [...] grudnia 1967 r. odmówiło F.M. ustanowienia użytkowania wieczystego części nieruchomości położonej przy ul. [...] pochodzącej z tabeli likwidacyjnej nr [...] byłej wsi [...] o pow. [...] m2 w uzasadnieniu wskazując, iż zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego teren tej nieruchomości przeznaczony został pod użyteczność publiczną na podstawie decyzji o lokalizacji szczegółowej nr [...] z [...] marca 1963 r.
Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją nr [...] z [...] marca 1968 r. utrzymało w mocy ww. orzeczenie administracyjne Prezydium Rady Narodowej w W., w uzasadnieniu wskazując, że nieruchomość jest niezbędna pod budowę zakładu przemysłowego dla [...] "[...].
Prezydium Rady Narodowej w W. decyzją nr [...] z [...] kwietnia 1968 r. ustaliło na rzecz F.M. odszkodowanie za część gruntu rolnego o pow. [...] m2 pochodzącego z tabeli likwidacyjnej [...] byłej wsi [...].
W dniu 4 października 2012 r. do Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wpłynął wniosek R.M., następcy prawnego F.M., o stwierdzenie nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z [...] marca 1968 r. oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. z [...] grudnia 1967 r. Wnioskodawca podniósł, iż organ dekretowy w decyzji odmownej powołał się jedynie na decyzję lokalizacyjną, pomijając przeznaczenie przedmiotowego gruntu w planie zagospodarowania przestrzennego. Ponadto zgodnie z ustawą z 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości wywłaszczenie nieruchomości dopuszczalne było tylko dla realizacji przyszłego celu inwestycyjnego, nie mogło dotyczyć obiektów już zrealizowanych, jak w niniejszej sprawie.