Sprawa ze skargi M. K. na zarządzenie Prezydenta W. w przedmiocie przekazywania właścicielom w posiadanie budynków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) Protokolant Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2009 r. sprawy ze skargi M. K. na zarządzenie Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie przekazywania właścicielom w posiadanie budynków oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

W dniu [...] czerwca 2008 r. Prezydent W. wydał zarządzenie nr [...] w sprawie przekazywania właścicielom w posiadanie budynków, stanowiących w myśl art. 5 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy odrębne od gruntu nieruchomości, a administrowanych dotychczas przez jednostki organizacyjne W. W § 1 ust. 5 zarządzenia zapisano, że do wniosku o przekazanie budynku w posiadanie właściciel obowiązany jest dołączyć zaświadczenie komórki organizacyjnej Urzędu W., do zakresu działania której należy rozpatrywanie wniosków złożonych w trybie dekretu dnia 26 października 1945 r. Zaświadczenie winno zawierać stwierdzenie, że budynek spełnia warunki określone w art. 5 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy, dane osobowe bądź firmę właściciela, dane adresowe właściciela, wskazanie udziałów przysługujących właścicielowi w dawnej nieruchomości hipotecznej oraz wskazanie ewentualnie ustanowionych pełnomocników (§ 1 ust. 6 zarządzenia).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył M. K., domagając się stwierdzenia nieważności przepisu § 1 ust. 5 zarządzenia Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...]. Skarżący wskazał, że zgodnie z kwestionowanym przepisem zarządzenia, do przekazania budynku konieczne jest aby strona wnioskująca legitymowała się zaświadczeniem stwierdzającym m. in. że budynek spełnia warunki określone w art. 5 dekretu z dnia 26 października 1945 r. wydanym przez odpowiednią komórkę organizacyjną Urzędu W. W ocenie skarżącego zapis ten narusza art. 220 § 1 kpa., gdyż organ administracji publicznej nie może żądać zaświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, znanych organowi z urzędu lub możliwych do ustalenia przez organ na podstawie posiadanych ewidencji rejestrów lub innych danych albo na podstawie przedstawionych przez zainteresowanego do wglądu dokumentów urzędowych. Ponadto zdaniem skarżącego, w świetle pozostałych przepisów Działu VII kpa nie jest możliwe wydanie przedmiotowego zaświadczenia, gdyż Prezydent W. nie prowadzi ewidencji budynków spełniających wymogi określone w art. 5 ww. dekretu, jak również to, że zaświadczenie nie może być wydane przed ostatecznym ukończeniem postępowania z wniosku dekretowego.

Skarżący podniósł, że w jego ocenie zaskarżone zarządzenie jest w istocie aktem prawa miejscowego, gdyż dotyczy wszystkich budynków na obszarze gminy stanowiących odrębne od gruntu nieruchomości na mocy dekretu z 1945 r. i wszystkich właścicieli tych budynków. W świetle orzecznictwa NSA akt organu gminy określający sposób szeroko rozumianego gospodarowania nieruchomością gminną, jest aktem podjętym w sprawie z zakresu administracji publicznej.

M. K. wskazał, że przedmiotowe zarządzenie narusza uprawnienia skarżącego do przekazania mu budynku wielomieszkaniowego przy ul. [...] w W., którego w świetle prawa jest właścicielem, gdyż stawia mu warunki pozbawione podstaw ustawowych oraz niemożliwe do spełnienia w świetle przepisów Kpa o wydawaniu zaświadczeń.

Strona 1/3