Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka -Płaczkowska (spr.) Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Elżbieta Lenart Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Miasta [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2013 r. nr [...].
Zaskarżoną decyzją z [...] sierpnia 2017 r., nr [...] Minister Infrastruktury i Budownictwa po rozpatrzeniu odwołania Miasta [...] od decyzji Wojewody [...] z [...] marca 2013 r., nr [...] odmawiającej stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez Miasto [...] prawa własności nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu Minister wyjaśnił, że Wojewoda [...], działając na podstawie art. 73 ustawy z 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r., Nr 133, poz. 872 ze zm.), decyzją z [...] marca 2013 r., nr [...] odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa, z dniem 1 stycznia 1999 r., przez Miasto [...] prawa własności nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], w obrębie [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...], o pow. [...] ha, objętej księgą wieczystą nr [...] prowadzoną w Sądzie Rejonowym [...], stanowiącej 31 grudnia 1998 r. własność K. N. wskazując, iż nie została spełniona przesłanka zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną.
Od powyższej decyzji odwołanie złożył Prezydent Miasta [...] podnosząc, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż przesłanka zajęcia przedmiotowej nieruchomości na dzień 31 grudnia 1998 r. pod drogę publiczną została spełniona.
Po rozpatrzeniu odwołania i zbadaniu akt sprawy Minister Infrastruktury i Budownictwa wskazał, że zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r., stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem.
Nabycie własności nieruchomości z mocy prawa na podstawie tego przepisu nastąpiło jeżeli 31 grudnia 1998 r. spełnione zostały łącznie następujące przesłanki:
- nieruchomość nie była własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego,
- nieruchomość była zajęta pod drogę publiczną,
- nieruchomość pozostawała we władaniu Skarbu Państwa bądź jednostek samorządu terytorialnego.
Minister wyjaśnił, że 31 grudnia 1998 r. właścicielem przedmiotowej nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] (część dawnej działki nr [...]) była K. N. (P.) na podstawie umowy sprzedaży z [...] lipca 1996 r., rep. [...]. Obecnie właścicielem jest A. N. Zatem 31 grudnia 1998 r. nieruchomość oznaczona jako działka nr [...] nie stanowiła własności Skarbu Państwa bądź jednostki samorządu terytorialnego.
Z rozporządzenia Ministra Komunikacji z 11 września 1986 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg wojewódzkich w województwach: bydgoskim, elbląskim, gdańskim, gorzowskim, legnickim, krakowskim, łódzkim, skierniewickim, toruńskim, wałbrzyskim, włocławskim i wrocławskim (Dz. U. Nr 35 poz. 179) wynika, że ulica [...] w [...] została zaliczona do kategorii dróg wojewódzkich. Na podstawie art. 103 § 3 ustawy z 13 października 1998 r. droga ta stała się drogą powiatową, gdyż nie została wymieniona w rozporządzeniu Rady Ministrów z 15 grudnia 1998 r. (Dz. U. Nr 160, poz. 1071).