Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rudnicka Sędziowie NSA Anna Lech (spr.) asesor WSA Agnieszka Miernik Protokolant referendarz sądowy Aneta Wirkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2006 r. sprawy ze skargi [...] Agencji [...] Oddział Regionalny w W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz [...] Agencji [...] Oddział Regionalny w W. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] sierpnia 2005 r., nr [...] uchylił swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] listopada 2002 r., nr [...] i odmówił stwierdzenia nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2001 r., nr [...] stwierdzającej nabycie przez Dzielnicę - Gminę W. z mocy prawa w dniu 27 maja 1990 r. nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w W. przy ulicach [...] , oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka ewidencyjna nr [...] o pow. [...] m-, w obrębie ewidencyjnym [...], nieuregulowanej w księdze wieczystej założonej po 1945 r., opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...].

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przedstawił następujący stan sprawy:

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji działając na wniosek b. Starosty Powiatu W. decyzją z dnia [...] listopada 2002 r., nr [...] stwierdził nieważność ostatecznej decyzji komunalizacyjnej Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2001 r., nr [...] podnosząc, że decyzja Wojewody [...] wydana została z rażącym naruszeniem prawa, gdyż nieruchomość nią objęta służyła wykonywaniu zadań publicznych należących do Ministra Obrony Narodowej, w związku z czym wyłączona była spod komunalizacji na zasadach wynikających z art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.)

Z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy wystąpiło Miasto W. zarzucając, że organ nadzoru nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie tezy, że w dniu 27 maja 1990 r. działka ewidencyjna nr [...] z obrębu [...] służyła realizacji zadań należących do Ministra Obrony Narodowej. W ocenie wnioskodawcy w dniu wejścia w życie powołanej ustawy nieruchomość należała do terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego, o czym świadczą następujące fakty:

- teren w planach zagospodarowania, wykonanych w latach 70-tych, przewidziany był pod budowę szkoły osiedlowej,

- wojsko nie rozpoczęło na nieruchomości żadnej inwestycji, a grunt pozostał niezagospodarowany,

- decyzją z dnia [...] marca 1984 r. Urząd Dzielnicowy W. Wydział Terenów przekazał w użytkowanie Szefostwu Służby Zakwaterowania i Budownictwa Garnizonu [...] teren o pow. ca [...] ha (granice terenu zostały zaznaczone na szkicu sytuacyjnym bez dokładnego określenia powierzchni i wykonania mapy prawnej), jednakże z załącznika graficznego można wywnioskować, że teren objęty decyzją komunalizacyjną Wojewody [...] wyłączony był z decyzji z dnia [...] marca 1984 r. o przekazaniu w użytkowanie Ministrowi Obrony Narodowej.

Wnioskodawca poinformował ponadto, że Starosta Powiatu W. decyzją z dnia [...] września 2002 r. zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na budowę na przedmiotowej nieruchomości gimnazjum z przedszkolem, biblioteką publiczną. Gmina przystąpiła do realizacji tej inwestycji, w związku z czym poniosła duże nakłady.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji rozpoznając ponownie sprawę podniósł, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności ostatecznych decyzji administracyjnych toczy się w trybie nadzwyczajnym, gdyż stanowi ono wyjątek od ogólnej zasady stabilności decyzji wyrażonej w art. 16 kpa. Ma ono na celu wyjaśnienie kwalifikowanej niezgodności z prawem decyzji administracyjnej, a nie ponowne rozpoznanie zakończonej nią sprawy, toteż w postępowaniu prowadzonym w trybie nadzwyczajnym organ nadzoru nie może prowadzić ponownego postępowania dowodowego w sprawie. Ocenie podlega sama decyzja komunalizacyjną, a nie poprzedzające jej podjęcie postępowanie administracyjne, gdyż inny jest tryb merytorycznego rozpatrywania sprawy w pierwszej i drugiej instancji od zasad stosowania kasacji przez organ nadzoru.

Strona 1/4