Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie: WSA Tomasz Wykowski (spr.) WSA Przemysław Żmich Protokolant starszy referent Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2015 r. sprawy ze skargi W. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
I. Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") decyzją z [...] kwietnia 2014 r. Nr [...] (dalej "zaskarżoną decyzją") Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej "SKO"), po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy W. G. (dalej "skarżącej") od decyzji SKO z [...] stycznia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, utrzymało decyzję z [...] stycznia 2014 r. w mocy.
II. Stan faktyczny, poprzedzający wydanie przez SKO zaskarżonej obecnie decyzji przedstawia się następująco:
1. Zabudowana nieruchomość, położona w W. przy [...], dawniej oznaczona numerem hipotecznym [...], obecnie obejmująca m.in. zabudowane działkę gruntu nr [...], obręb [...] (dalej "nieruchomość") została z dniem 21 listopada 1945 r. objęta działaniem dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279), dalej "dekretu warszawskiego" albo "dekretu". Nieruchomość ta stanowiła własność L.G., której spadkobierczynią jest W. G.
2. Wnioskiem z [...] listopada 1947 r. L.G. wystąpiła o przyznanie własności czasowej do gruntu wchodzącego w skład przedmiotowej nieruchomości. Orzeczeniem z [...] marca 1950 r. Prezydent W. odmówił przyznania własności czasowej do gruntu nieruchomości i orzekł o przejęciu na rzecz Skarbu Państwa znajdującego się na nieruchomości budynku (dalej "decyzja dekretowa"). Orzeczenie Prezydenta W. zostało utrzymane w mocy decyzją Ministra Budownictwa z [...] lipca 1950 r.
3. Decyzją z [...] października 1977 r. nr [...] Naczelnik Dzielnicy [...] orzekł o sprzedaży na rzecz M. K. lokalu mieszkalnego nr [...] w budynku położonym przy [...] w W. wraz z ustanowieniem prawa użytkowania wieczystego na lat 99 części gruntu, w którym usytuowano budynek (dalej "decyzja lokalowa").
4. Decyzją z [...] lipca 1993 r. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa stwierdził nieważność decyzji dekretowej z [...] lipca 1950 r.
5. Decyzją z [...] kwietnia 1996 r. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa stwierdził nieważność własnej decyzji z [...] lipca 1993 r. w części dotyczącej sprzedanych lokali mieszkalnych nr [...],[...],[...],[...],[...],[...] i [...] w budynku i związanych z nimi udziałów w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego gruntu tej nieruchomości.
6. Decyzją z [...] czerwca 2007 r. znak: [...], wydaną po rozpatrzeniu wniosku W. G. z dnia [...] lipca 2005 r. o stwierdzenie nieważności decyzji lokalowej z [...] października 1977 r., SKO stwierdziło, że decyzja ta została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można stwierdzić jej nieważności z powodu wywołania nieodwracalnych skutków prawnych. W ocenie organu decyzja lokalowa została wydana z rażącym naruszeniem art. 15a ust.1 ustawy z 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. nr 32, poz. 159 ze zm.), w sytuacji w której Skarb Państwa nie był jedynym właścicielem przedmiotowego budynku i gruntu. Nieodwracalne skutki prawne decyzji lokalowej, stanowiące w świetle art.156 § 2 k.p.a. przeszkodę do stwierdzenia jej nieważności wiążą się z zawarciem aktem notarialnym z dnia [...] listopada 1977 r. Rep. [...] umowy sprzedaży lokalu, jak też z późniejszymi cywilnoprawnymi rozporządzeniami przedmiotowym lokalem.