Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wesołowska (spr.) Sędziowie WSA Elżbieta Sobielarska WSA Przemysław Żmich Protokolant starszy referent Justyna Kobylarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2018 r. sprawy ze skargi K. R. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę.
Wojewoda [...] (Wojewoda) decyzją z [...] października 2015 roku stwierdził, że część nieruchomości położonej w [...], gm. [...], oznaczonej geodezyjnie : obręb [...], arkusz mapy [...], działka nr [...] o powierzchni [...] ha stanowiącej na dzień 31 grudnia 1998 roku fragment drogi gminnej ul. [...], zapisanej w księdze wieczystej KW nr [...], prowadzonej przez Sąd Rejonowy w [...], jako własność K. R. a w dniu 31 grudnia 1998 roku stanowiącej współwłasność K. R. w ½ części oraz K. R. w ½ części (Nieruchomość) i pozostającej w tej dacie we władaniu Gminy i Miasta R., stała się z dniem 1 stycznia 1999 roku z mocy prawa własnością Gminy i Miasta R. jako grunt zajęty pod drogę publiczną.
Po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez K. R. (Skarżący), Minister Infrastruktury i Budownictwa (Minister) decyzją z [...] września 2017 roku utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Podstawą faktyczną rozstrzygnięcia organów obu instancji było ustalenie, że Nieruchomość w dniu 31 grudnia 1998 roku stanowiła współwłasność K. R. i Skarżącego.
Organy ustaliły również, że Nieruchomość zajęta była 31 grudnia 1998 roku pod drogę publiczną, co potwierdza : kopia mapy ewidencyjnej załączonej do zaświadczenia Burmistrz Gminy i Miasta [...] z [...] sierpnia 2015 roku, kopia mapy ewidencyjnej z 1929 roku, kopia mapy ewidencyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu [...] listopada 1994 roku, opinia geodezyjna z [...] września 2017 roku jak również oświadczenie Skarżącego z 1 października 2015 roku.
Organy ustaliły również, że droga, w skład której wchodzi Nieruchomość została zakwalifikowana uchwałą nr [...] Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia 27 marca 1986 roku do kategorii dróg gminnych (Dz. Urz. Woj., [...] nr [...], poz. [...]), która to droga na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 roku - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. nr 133, poz. 872 ze zm., dalej : "ustawa z dnia 13 października 1998 roku"), pozostała drogą gminną. Uchwałą nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] kwietnia 1998 roku w sprawie zmiany nazw ulic oraz nadani nazw dla nowych ulic we wsi [...], Gmina [...] zmieniono nazwy ulic, a drodze przebiegającej m.in. przez działkę [...] nadano nazwę ulicy [...].
Sprawowanie władztwa Gminy na dzień 31 grudnia 1998 roku nad drogą, w ciągu której położona jest Nieruchomość, potwierdził zarówno Sołtys wsi [...] oświadczeniem z [...] czerwca 2015 roku jak i okoliczni mieszkańcy w oświadczeniu z [...] czerwca 2015 roku.
Podstawą prawną rozstrzygnięcia organów obu instancji był art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872, ze zmianami, dalej "ustawa z dnia 13 października 1998 roku").
Skarżący wniósł do tutejszego sądu skargę na decyzję Ministra wnosząc o jej uchylenie i rozstrzygnięcie co do istoty i meritum sprawy oraz zwrot kosztów postępowania.
W uzasadnieniu Skarżący wskazał, że Gmina nie mogła sprawować władztwa nad drogą poprzez jej zimowe utrzymanie wodociągowanie i dbanie o nawierzchnię poprzez utwardzanie i asfaltowanie z uwagi na fakt, że droga praktycznie nie istnieje. Skarżący podkreślił, że jak wynika z pisma z [...] grudnia 2015 roku infrastruktura wodno-kanalizacyjna dopiero ma być budowana na przedmiotowych działkach, podczas gdy winna być wykonana przed 31 grudnia 1998 roku.