Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Miernik Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) Protokolant specjalista Jolanta Dominiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zadłużenia z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. po rozpoznaniu odwołania A. F. od decyzji Wójta Gminy B. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zadłużenia z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu organ przestawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy:
Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], działający z upoważnienia Wójta Gminy B., p.o. Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. postanowił odmówić umorzenia zadłużenia z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby uprawnionej - C. W. w okresie od 1 października 2009 do 30 września 2010 r. wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami upomnienia.
W ustawowo zachowanym terminie A. F. złożył odwołanie, w którym zakwestionował decyzję Kierownika GOPS w B. Podniósł, że nie jest w stanie samodzielnie spłacić zadłużenia, bowiem z uwagi na stan zdrowia, nie ma żadnych możliwości zarobkowania.
Rozpoznając złożone odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. wskazało, że podstawą rozstrzygnięcia stanowią przepisy ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tj. Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 z późn. zm.). W myśl art. 27 w/w ustawy dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu organowi właściwemu wierzyciela należności w wysokości świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej, łącznie z ustawowymi odsetkami. Z kolei w myśl art. 30 ust. 2 ustawy stanowi, że organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną.
Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że A. F. prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, zamieszkuje w mieszkaniu budynku [...]. Jego sytuacja zdrowotna jest trudna, z uwagi na przewlekłą chorobę ma orzeczoną całkowitą niezdolność do pracy. Z tego tytułu otrzymuje rentę w wysokości [...] zł. Świadczenie to zajęte jest przez komornika z powodu świadczeń alimentacyjnych i innych potrąceń w wysokości [...] zł. Ponadto w/w posiada dodatek mieszkaniowy w wysokości [...] zł., który prawie w 100% pokrywa należność za czynsz, opłaty mieszkaniowe nie stanowią wobec tego już tak dużego obciążenia finansowego, można je ograniczać do minimum. W ocenie Kolegium organ administracji nie przekroczył granic swobodnego uznania administracyjnego odmawiając umorzenia należności. Umorzenie należności ma nadzwyczajny charakter i też okoliczności uzasadniające umorzenie powinny mieć nadzwyczajny charakter.
Zdaniem Kolegium stan zdrowia wnioskodawcy nie pozwala na podjęcie zatrudnienia, jednak ta okoliczność nie ma decydującego wpływu na treść rozstrzygnięcia. Posiada on stałe źródło dochodu, a więc ma możliwości spłaty wypłaconych dziecku należności z tyt świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Trzeba bowiem pamiętać, że obowiązek alimentacyjny wobec dziecka ciąży bezwzględnie na każdym rodziców i nie można uchylać się od tego obowiązku. Zatem A. F. winien poczynić starania aby móc wywiązać się ze swoich zobowiązań. Z akt sprawy wynika, że odwołujący się posiada wysokie zobowiązania wobec Skarbu Państwa - nie tylko z tyt. wypłaconych dziecku świadczeń alimentacyjnych w okresie od 01-10-2009 do 30-09-2010, ale również z wypłaconych we wcześniejszych okresach, w tym także zaliczek alimentacyjnych. Dowodzi to temu, że skarżący świadomie uchyla się od obowiązku płacenia orzeczonych alimentów na rzecz dziecka (orzeczenie o niezdolności do pracy odwołujący się uzyskał w lipcu 2009 r.). Organ pomocowy nie uznał, że w sprawie zachodzą przesłanki umożliwiające zastosowanie art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, a organ odwoławczy przychylił się do tego stanowiska.