Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędziowie: WSA Iwona Kosińska WSA Emilia Lewandowska (spr.) Protokolant starszy referent Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2015 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/3

Minister Infrastruktury i Rozwoju, decyzją z [...] czerwca 2014 r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] czerwca 2011 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nabycia przez Województwo [...] z mocy prawa, z dniem 1 stycznia 1999 r., prawa własności nieruchomości położonej w B., obręb [...], oznaczonej nr [...] o pow. [...]ha (część działki nr [...]), stanowiącej w dniu 31 grudnia 1998 r. współwłasność E. G., I. S. i A. R.

Oran odwoławczy przytoczył treść art. 73 ust 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną ( Dz. U. nr 133, poz. 872 ze zm.) i stwierdził, że umową sprzedaży z [...].09.2008 r. Rep. A nr [...] I. S. sprzedała T. S. i P. M. swój udział wynoszący [...] części we współwłasności działki nr [...]. Organ ustalił także , że ul. [...] w B. leży w ciągu drogi nr [...], która na podstawie uchwały nr [...] Rady Ministrów z [...] grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych została zaliczona do kategorii dróg krajowych. Następnie droga ta z dniem 1 stycznia 1999 r. stała się drogą wojewódzką.

Z opinii geodety J. K. sporządzonej na podstawie protokołu z przyjęcia granic nieruchomości, przyjętego do państwowego zespołu geodezyjnego, kartograficznego dnia [...] lipca 2008 r. pod nr [...] wynika, że granica nieruchomości oznaczonej nr [...] i ul. [...] biegnie wzdłuż krawędzi chodnika i licuje ze ścianami czołowymi sąsiednich kamienic. Wynika wiec z tej opinii, że brak jest zajęcia części działki nr [...] pod drogę wojewódzką. Potwierdza to także wydruk z systemu geoportal, na którym zaznaczono granice pasa drogowego, która przebiega zgodnie z ustaleniami geodety. Z dokumentacji fotograficznej wynika, że na spornej działce znajduje się chodnik i wiata przystankowa. Natomiast na graniczącej z działką nr [...], działką drogową nr [...] również znajduje się chodnik oraz miejsce wyznaczone do zatrzymywania autobusów komunikacji miejskiej. W aktach sprawy znajduje się umowa dzierżawy zawarta [...].12.1998 r. pomiędzy Gminą [...] a współwłaścicielami działki nr [...] (dawniej działka nr [...]),na podstawie której oddano Gminie w dzierżawę część działki nr [...] o pow. [...] ha, zajętą pod przystanek autobusowy, na okres od [...].10.1998 r. do [...].03.1999 r. Umowa ta wskazuje, że wiata przystankowa została zlokalizowana poza pasem drogowym. Gdyby wiata była położona w pasie drogowym to zarządca drogi nie zawierałby żadnej umowy cywilnoprawnej, lecz swobodnie dysponował gruntem nawet wbrew woli i wiedzy właściciela nieruchomości. Organ odwoławczy uznał więc, że działka nr [...] w dniu 31 grudnia 1998 r. nie była zajęta pod drogę wojewódzką - ul. [...] w B. Natomiast przedłożona przez Miejski Zarząd Dróg w B. mapa terenu zajętego pod drogę publiczną z działki nr [...], przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego [...].09.2005 r. pod nr [...], nie potwierdza zajęcia części tej działki zgodnie ze stanem na 31.12.1998 r. gdyż przedstawia aktualny na dzień sporządzenia mapy stan użytkowania gruntu. Również z mapy tej wynika, że cała infrastruktura techniczna jest ulokowana w działce nr [...], stanowiącej działkę drogową.

Strona 1/3