Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędzia WSA Piotr Przybysz(spr.) Protokolant specjalista Małgorzata Kulińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2015 r. sprawy ze skargi K. B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia przez gminę z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. własności nieruchomości oddala skargę.
Pismem z dnia 6 sierpnia 2014 r. K. B., reprezentowana przez adw. M. Z., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2014 r. w przedmiocie stwierdzenia nabycia przez gminę z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. własności nieruchomości.
Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., [...], działając na podstawie art. 73 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 - dalej jako k.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku Burmistrza Miasta Z. z dnia 6 grudnia 2013 r. o stwierdzenie nabycia przez Gminę Miasto Z. nieruchomości położonej w Z., zajętej pod fragment ulicy [...], stwierdził nabycie przez Gminę Miasto Z. z dniem 1 stycznia 1999 r. z mocy prawa własności nieruchomości zajętej pod fragment ulicy[...].
Odwołanie od tej decyzji wniosła K. B., reprezentowana przez adw. M. Z., stwierdzając, że ma wątpliwości co do jej zgodności z prawem.
Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z dnia [...] lipca 2014 r., [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Rozpoznając sprawę organ drugiej instancji przytoczył treść art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. i zaznaczył, że nabycie własności nieruchomości z mocy prawa na podstawie tego przepisu uzależnione jest od łącznego spełnienia w dniu 31 grudnia 1998 r. następujących przesłanek: zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną, pozostawania nieruchomości we władaniu Skarbu Państwa bądź jednostek samorządu terytorialnego, braku przysługiwania prawa własności nieruchomości Skarbowi Państwa lub jednostkom samorządu terytorialnego.
Minister Infrastruktury i Rozwoju podkreślił, że właścicielami przedmiotowej działki nr [...], z której wyodrębniono działkę [...], objętej księgą wieczystą nr [...], w dniu 31 grudnia 1998 r. byli K. i J. B. na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, a więc działka ta nie była w tym dniu własnością Skarbu Państwa bądź jednostek samorządu terytorialnego.
Na mocy rozporządzenia Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] kwietnia 1995 r. w sprawie zaliczenia dróg publicznych do kategorii dróg lokalnych miejskich na terenie województwa nowosądeckiego (Dz.Urz. Województwa Nowosądeckiego z 1995 r., Nr 12, poz. 54) ulica [...], znajdująca się na terenie [...], została zaliczona do kategorii dróg lokalnych miejskich. Na podstawie art. 103 ust. 2 ww. ustawy z dnia 13 października 1998 r. ww. ciąg komunikacyjny stał się z dniem 1 stycznia 1999 r. drogą gminną.
Organ odwoławczy podkreślił, że potwierdzeniem tego, iż powyższa nieruchomość zajęta była pod drogę ul. [...], jest mapa z projektem podziału nieruchomości sporządzona przez geodetę uprawnionego W. K., legitymującego się uprawnieniami nr [...]. Powyższy dokument o charakterze geodezyjnym został przyjęty do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego w dniu [...] października 2013 r. pod nr [...]. Na niniejszej mapie znajduje się informacja, że granice podziału nieruchomości ustalono według jej zajęcia pod drogę publiczną na dzień 31 grudnia 1998 r.