Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant referent stażysta Beata Lewandowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2015 r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Minister Infrastruktury i Rozwoju, po rozpatrzeniu wniosku M. Z. i wniosku B. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia [...] lica 2014 r., nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] marca 2014 r., nr [...],odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] stycznia 2002 r., nr [...] oraz utrzymanej nią w mocy decyzji tego organu z dnia [...] września 2001 r., nr [...] orzekającej o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 1980 r., nr [...] stwierdzającej przejście na własność Skarbu Państwa nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], ozn. jako parcela nr [...] o pow. [...] ha, stanowiącej własność R. K.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Decyzją z dnia [...] marca 1980 r., nr [...] Wojewoda [...], działając na podstawie przepisu art. 17 ust. 2 lit. b ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod przymusowym zarządem państwowym (Dz. U. z 1958 r. Nr 11, poz. 37), stwierdził przejście na własność Skarbu Państwa nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], ozn. jako parcela nr [...] o pow. [...] ha, stanowiącej własność R. K.
Decyzją z dnia [...] września 2001 r., nr [...], wydaną w następstwie rozpatrzenia wniosku M. R., Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 1980 r., nr [...].
Pismem z dnia 13 lutego 2013 r. M. Z. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] września 2001 r., nr [...] odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 1980 r., nr [...] o przejściu na własność Państwa nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...] oraz decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] stycznia 2002 r., nr [...] utrzymującej w mocy decyzję z dnia [...] września 2001 r., nr [...]. W uzasadnieniu wniosku zarzucił zaskarżonym decyzjom rażące naruszenie prawa poprzez odmowę stwierdzenia nieważności decyzji nacjonalizacyjnej z 1980 r., która formalnie nigdy nie istniała, ponieważ nie została skierowana do żadnej imiennie określonej strony, co jest konstytutywnym elementem decyzji administracyjnej, a tylko do bliżej nieokreślonych spadkobierców byłego właściciela. Ponadto decyzja z 1980 r. nigdy nie weszła do obrotu prawnego, ponieważ wadliwie i w związku z tym nieskutecznie została doręczona zastępczo przez ogłoszenie na tablicy ogłoszeń Urzędu Miasta mimo, że nie zachodziły ku temu przesłanki z art. 49 Kpa (w brzmieniu z dnia 28 marca 1980 r.).
Decyzją z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] Minister Infrastruktury i Rozwoju odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] stycznia 2002 r., nr [...] oraz utrzymanej nią w mocy decyzji z dnia [...] września 2001 r., nr [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, że z analizy akt sprawy oraz treści obu decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wynika, że kwestionowane decyzje nie zawierają wad wymienionych w art. 156 § 1 Kpa.