Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędziowie: Sędzia WSA Anna Wesołowska Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.) Protokolant starszy referent Agnieszka Bieńkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi M. R. i L. S. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postepowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżących M. R. i L. S. solidarnie kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
I . Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] (dalej "zaskarżonym postanowieniem") Minister Infrastruktury i Rozwoju (dalej "Minister"), po rozpatrzeniu wniosku L. S. i M. R. (dalej "skarżących"), reprezentowanych przez profesjonalnego pełnomocnika, o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (dalej "MTBiGM") z dnia [...] października 2012 r. nr [...], orzekającym o odmowie wszczęcia na wniosek skarżących postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, utrzymał postanowienie MTBiGM z mocy.
II. Przebieg sprawy, poprzedzający wydanie zaskarżonego obecnie postanowienia Ministra, przedstawia się w sposób następujący:
1. W dniu 16 maja 2011 r. do Ministra Infrastruktury wpłynął, przekazany przez Wojewodę [...] przy piśmie z dnia 11 maja 2011 r. nr [...], wniosek skarżących o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej Prezydium Rady Narodowej W. z dnia [...] września 1968 r. nr [...], odmawiającej przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...], położonej przy ulicy [...], ozn. Hip. [...] (dalej odpowiednio: "decyzja z 1968 r." albo "decyzja dekretowa" oraz "nieruchomość").
We wniosku skarżący wskazali, że wywodzą swoją legitymację do żądania stwierdzenia nieważności decyzji z 1968 r. z faktu, że są wyłącznymi spadkobiercami J. S. (dalej "poprzednika skarżących"), tj. nabywcy przedmiotowej nieruchomości na mocy aktu notarialnego, sporządzonego w dniu [...] października 1952 r. Repertorium nr [...] przed [...] - notariuszem w Państwowym Biurze Notarialnym w mieście B. W ocenie skarżących na podstawie wskazanej wyżej umowy notarialnej, zawartej z J. W. - wykonawcą testamentu E. S. (dalej "wykonawcą testamentu"), poprzednik prawny skarżących nabył prawo własności całej przedmiotowej nieruchomości ze wszystkimi przynależnościami, wraz z prawami i obowiązkami wypływającymi z dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. nr 50, poz.279), dalej "dekretu warszawskiego").
3. Postanowieniem z dnia [...] października 2012 r., wydanym na podstawie art.61a § 1 k.p.a., MTBiGM odmówił wszczęcia na wniosek skarżących postępowania administracyjnego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji z 1968 r., uznając skarżących za osoby nie posiadające przymiotu strony w tego rodzaju postępowaniu.
Uzasadniając swoje stanowisko MTBiGM stwierdził brak wykazania przez skarżących, że zawarcie przez ich poprzednika prawnego umowy notarialnej z dnia [...] października 1952 r. z wykonawcą testamentu wywołało skutek w postaci nabycia przez poprzednika skarżących własności nieruchomości. Minister podkreślił w tym kontekście, co następuje:
3.1. W dacie zawarcia aktu z 1952 r. własność składającego się na nieruchomość gruntu przysługiwała Skarbowi Państwa z racji objęcia nieruchomości działaniem dekretu warszawskiego, a następnie upaństwowienia majątku gmin;