Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Gdesz (spr.), Sędziowie sędzia WSA Dorota Apostolidis, sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi T. M. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2013 roku nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącego T. M. kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie strona 1/2

I. Stan faktyczny

1. Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z [...] października 2013 r., nr [...], utrzymał w mocy własną decyzję z [...] maja 2013 r., nr [...], stwierdzającą, że decyzja Wojewody [...] z [...] października 1996 r., nr [...], o uwłaszczeniu Przedsiębiorstwa Państwowego [...] nieruchomością oznaczoną jako działka nr [...] (obręb [...]), położoną w [...] przy ul. [...], w części odnoszącej się do dawnej nieruchomości hip. nr [...], została wydana z naruszeniem prawa, przy czym nie jest możliwe stwierdzenie nieważności decyzji uwłaszczeniowej w tej części z uwagi na nieodwracalne skutki prawne, w rozumieniu art. 156 § 2 Kpa.

Minister stwierdził, że powołana decyzja uwłaszczeniowa została wydana z rażącym naruszeniem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1990 r. Nr 79,poz. 464), gdyż w dniu jej wydania wciąż pozostawał nierozpatrzony wniosek rewindykacyjny poprzednich właścicieli. Organ jednak uznał, że nie można obecnie odwrócić skutków prawnych powołanej decyzji uwłaszczeniowej, jakie wywołały uchwały Zgromadzenia Akcjonariuszy łączących się spółek podjęte w trybie art. 463 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy (Dz. U. Nr 57, poz. 502 z późn. zm.; dalej jako: "kh" ) - tj. przejęcia Centrali [...] "[...]" S.A. przez [...] Zakłady [...] "[...]" S.A. (obecnie [...] S.A.). Akty notarialne z [...] maja 1999 r., Rep. A Nr [...] i Rep. A nr [...] - - uchwały walnych zgromadzeń akcjonariuszy są cywilnoprawnym oświadczeniem woli akcjonariuszy spółek. Ich skutkiem było przeniesienie praw rzeczowych i organ nie ma prawnych możliwość odwrócenia skutku w postaci przejścia prawa użytkowania wieczystego na podmiot trzeci.

2. Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł T. M., zarzucając jej naruszenie:

- art. 158 § 2 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 Kpa w zw. z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzez ich błędną wykładnię, skutkującą uznaniem, iż w sprawie niniejszej wystąpiły nieodwracalne skutki prawne, ograniczające możliwość stwierdzenia wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa, bez stwierdzenia jej nieważności;

- naruszenie art. 107 § 3 Kpa poprzez brak wyjaśnienia podstaw rozstrzygnięcia;

- naruszenie art. 7 art. 8 i art. 77 § 1 i 4 Kpa poprzez niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego oraz błędne przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego okoliczności sprawy.

3. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

4. Uczestnicy postępowania J. S., K. S. oraz A. G. w piśmie z 5 maja 2014 r. poparli skargę w całości.

5. Uczestnik postępowania [...] S.A. w piśmie z 28 października 2014 r. wniósł o oddalenie skargi.

II. Uzasadnienie prawne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

1. Sąd dokonał kontroli zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że zbadał, czy organ administracji, orzekając w sprawie, nie naruszył prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Należy dodać, iż zgodnie z treścią art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej jako: "Ppsa") Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi.

Strona 1/2