Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie stwierdzenie nieważności orzeczenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anita Wielopolska-Fonfara Sędziowie: Sędzia WSA Mirosław Gdesz (spr.) Sędzia WSA Tomasz Wykowski Protokolant referent stażysta Joanna Kicińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2015 r. sprawy ze skargi A. W., A. W., M. W.-S., E. W., J. B., J. Ł., D. Ł., M. F., M. F., D. S., J. S. i Zgromadzenia Sióstr [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenie nieważności orzeczenia 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej uzasadnienia odnoszącego się do przyczyn stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej [...] z dnia [...] sierpnia 1954 r. w zakresie działki nr [...] (obręb [...]); 2. umarza postępowanie w stosunku do D. S., J. S. i Zgromadzenia Sióstr [...].

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/4

I. Stan faktyczny

1. Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z dnia [...] września 2014 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosku A. W., M. W.-S., A. W., E. W., J. B., J. Ł., D. Ł., M. F. i M. F. uchylił własną decyzję z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] oraz stwierdził nieważność orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] sierpnia 1954 r., nr [...], w części dotyczącej gruntu będącego obecnie własnością Skarbu Państwa tj. działek nr: [...] i [...] z obrębu [...].

Organ, oceniając legalność powołanego orzeczenia o odmowie przyznania prawa własności czasowej, uznał, że decyzja Ministra Transportu. Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] stycznia 2013 r. jest wadliwa. W toku postępowania zakończonego wydaniem w/w decyzji organ nadzoru ustalił, że następcami prawnymi byłych współwłaścicieli nieruchomości są m. in. W. H. i A. T. K..

Organ odwoławczy podał, że z analizy dołączonej do wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy umowy cywilnoprawnej z dnia [...] czerwca 2011 r. wynika, że W. H. sprzedał D. i J. małż. S., J. i D. małż. Ł. oraz M. i M. małż. F. pozostały przysługujący mu udział, tj. 17/20 w spadku po ojcu J. H. oraz całość przysługującego mu udziału w spadku po matce Z. H. oraz po siostrze D. D.. Ponadto z analizy nie ujawnionej w toku postępowania umowy z dnia [...] czerwca 2012 r. wynika, że roszczenia do przedmiotowej nieruchomości przysługujące A. T. K. zostały zbyte na rzecz M. N.. Z powyższego zatem wynika, że Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej przy wydawaniu decyzji z dnia [...] stycznia 2013 r. nie uwzględnił skutków następstwa materialnoprawnego w odniesieniu do następców prawnych byłych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości.

Przechodząc do oceny legalności orzeczenia dekretowego z dnia [...] sierpnia 1954 r. organ odwoławczy wskazał, że zostało ono wydane na podstawie przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy. Prezydium Rady Narodowej w [...] odmówiło przyznania prawa własności czasowej do gruntu przedmiotowej nieruchomości [...] położonej przy ulicy [...] róg [...] ozn. nr hip. [...], wskazując, że zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego teren nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] róg [...] jest przeznaczony pod społeczne budownictwo mieszkaniowe.

Minister ustalił, że w dacie wydania badanego w trybie nadzoru orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] z [...] sierpnia 1954 r. obowiązywał Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego nr [...] uchwalony przez Naczelną Radę Odbudowy m. st. Warszawy na podstawie art. 3 lit a ustawy z dnia 3 lipca 1947 r. o odbudowie m. st. Warszawy (Dz. U. RP nr 52, poz. 268 z dnia 6 sierpnia 1947 r.) i uchwały Naczelnej Rady Odbudowy m. st. Warszawy z dnia 4 maja 1948 r. opublikowanej w Monitorze Polskim z 1949 r. Nr A - 73 poz. 925. Plan ten przewidywał przeznaczenie dla terenu przedmiotowej nieruchomości pod budynki i urządzenia użyteczności publicznej z pozostawieniem niezabudowanej części terenu urządzonej jako dziedzińce, zieleńce, postoje i przejścia piesze do użytku publicznego oraz na drogi z urządzeniami pomocniczymi.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury