Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Sędziowie: WSA Marta Kołtun-Kulik WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia "[...]" na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącego Stowarzyszenia "[...]" kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...], Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego stwierdził niedopuszczalność odwołania Stowarzyszenia [...] od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Nr [...] z dnia [...] września 2010 r. pozwalającej generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad na realizację prac związanych z budową odcinka [...] autostrady A2, oraz nadającej tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków wskazaną decyzją Nr [...] z dnia [...] września 2010 r., pozwolił Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad na realizację prac związanych z budową odcinka "[...]" autostrady A2, zgodnie z zakresem przedstawionym we wniosku ([...]). Decyzji tej został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.

Stowarzyszenie [...], z siedzibą w W. przy ul. [...], złożyło odwołanie od ww. decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Nr [...] z dnia [...] września 2010 r. wraz z wnioskiem o dopuszczenie do udziału w postępowaniu.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego w uzasadnieniu postanowienia stwierdzającego niedopuszczalność odwołania wskazał, ze postępowanie przed organem odwoławczym rozpoczyna się od badania przesłanek formalnych warunkujących dopuszczalności wniesienia odwołania. Na tym etapie postępowania wstępnego organ odwoławczy obowiązany jest ocenić, czy odwołanie jest dopuszczalne i czy zostało wniesione w terminie. Negatywna przesłanka niedopuszczalności odwołania obejmuje grupę przyczyn zarówno o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym. Podmiotowy charakter mają przyczyny w postaci oczywistego braku po stronie określonego podmiotu legitymacji odwoławczej, niezdolności odwołującego się do czynności prawnych. O oczywistym braku legitymacji wnoszącego odwołanie można mówić tylko wówczas, gdy ustalenie takie ma obiektywny wymiar i nie wiąże się z oceną interesu prawnego.

Organ wskazał, ze zaskarżona decyzja została wydana w oparciu o przepis art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, zgodnie z którym pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru.

Minister kultury i Dziedzictwa Narodowego zauważył, że Stowarzyszenie [...] nie zostało uznane za stronę postępowania zakończonego zaskarżoną decyzją a ponadto [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków nie zawiadomił ww. organizacji społecznej o toczącym się w tej sprawie postępowaniu, w myśl art. 31 § 4 Kpa, wobec czego Stowarzyszenie [...] przed wydaniem zaskarżonej decyzji nie wystąpiło do organu pierwszej instancji z wnioskiem o dopuszczenie do udziału w przedmiotowym postępowaniu - stosownie do art. 31 § 1 pkt 2 Kpa.

Organ drugiej instancji stwierdził, ze prawo do wniesienia odwołania przysługuje bowiem tylko stronie, a Stowarzyszenie przed wydaniem zaskarżonej decyzji nie wystąpiło o dopuszczenie do postępowania na prawach strony, nie zostało zatem postanowieniem dopuszczone jako strona do prowadzonego postępowania.

Strona 1/3