Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.) Sędziowie WSA Joanna Skiba WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2017 r. sprawy ze skargi E. R. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie reformy rolnej oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...]n grudnia 2016 r. nr [...] Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej jako organ/minister) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 127 § 3, art. 156 § 1 pkt 2 i art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. 2016 r. poz. 23 - dalej jako - kpa) 1). uchylił w zaskarżonej części tj. w pkt. 1 decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] maja 2014 r., znak: [...] stwierdził nieważność zarządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z [...] stycznia 1949 r., nr [...] w części dotyczącej dawnych parcel gruntowych [...] i [...] , objętych lwh [...] księgi gruntowej gminy katastralnej B. oraz 3) odmówił stwierdzenia nieważności zarządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z [...] stycznia 1949 r., nr [...] w części dotyczącej dawnych pgr [...], [...] , [...], [...], [...] , [...], [...], [...], [...], [...] , objętych lwh [...] księgi gruntowej gminy katastralnej B..
W uzasadnieniu wskazano, iż Minister Rolnictwa i Reform Rolnych zarządzeniem z [...] stycznia 1949r. znak: [...] (dalej jako zarządzenie) przejął nieruchomość B., objętą lwh [...], liczącą 16,4881 ha podkreślając, że nie podlegała ona przejęciu w trybie przepisów dekretu rolnego, ale ponieważ została faktycznie rozparcelowana przed 1 sierpnia 1945 r., to uzasadniało to jej nacjonalizację na podstawie przepisów dekretu z 28 listopada 1945 r. o przejęciu niektórych nieruchomości ziemskich na cele reformy rolnej i osadnictwa (Dz.U.R.P. 1945/57/321 - dalej jako dekret).
Pismem z 18 czerwca 2011 r. E.R. (dalej jako skarżący) wniósł o stwierdzenie nieważności ww zarządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z [...] stycznia 1949 r., znak: [...] kwestionując faktyczne rozparcelowanie nieruchomości przed 1 sierpnia 1945 r. Skarżący podniósł, że "trudno tę okoliczność uznać za jednoznacznie wykazaną".
Decyzją z [...] maja 2014 r. nr [...] Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: 1) odmówił stwierdzenia nieważności zarządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia [...] stycznia 1949 r., nr [...] w części dotyczącej dawnych parcel gruntowych: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] , [...], [...] o łącznej powierzchni 9,68 ha, objętych ww lwh [...];i w pkt. 2) stwierdził nieważność zarządzenia w pozostałej części.
Minister uznał, że nie było przesłanek do przejęcia całej resztówki B.
w trybie dekretu z 28 listopada 1945 r., gdyż jej część nie została rozparcelowana przed 1 sierpnia 1945 r. Podniósł jednak, że na parcelę gruntową [...] liczącą 0,68 ha oraz na parcele gruntowe [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...] (liczące po 1 ha) okolicznym rolnikom zostały wydane akty nadania ziemi a zatem ta część gruntu licząca łącznie 9,68 ha została faktycznie rozparcelowana przed 1 sierpnia 1945 r. pomimo iż regulacja stanu prawnego poprzez wydanie aktów nadania ziemi została dokonana w grudniu 1946r.
Powołując się na pismo Starostwa Powiatowego w B. z 14 maja 1947 r. minister dodatkowo zawęził zakres działek uznanych za rozparcelowane tylko do tych, na które zostały wydane akty nadania ziemi. Natomiast w pozostałej części, co do działek, które nie zostały rozparcelowane przed 1 sierpnia 1945 r. organ uznał, że zarządzenie rażąco narusza art. 1 pkt 4 dekretu. Stwierdzając nieważność zarządzenia w tej części, organ nadzorczy podkreślił trudności w ustaleniu parametrów obecnych działek, gdyż oznaczenia katastralne parcel i oznaczenia ewidencyjne działek ulegały licznym zmianom.