Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska WSA Joanna Skiba Protokolant Kinga Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2012 r. sprawy ze skargi A. W. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy oddala skargę.
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] stwierdził uchybienie przez A. W. terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] orzekającej o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 6 miesięcy.
Postanowienie wydane zostało w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] orzekł o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego A. W. kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości na okres 6 miesięcy. Decyzja ta została doręczona stronie w dniu 8 grudnia 2011 r.
W dniu 23 grudnia 2011 r. A. W. złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012 r. stwierdził uchybienie przez A. W. terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. W uzasadnieniu wskazał, że jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, decyzja z dnia [...] listopada 2011 r. doręczona została stronie w dniu 8 grudnia 2011 r. Zatem termin do wniesienia przedmiotowego wniosku upłynął w dniu 22 grudnia 2011 r. Jak wynika natomiast ze stempla pocztowego na dołączonej do akt sprawy kopercie zawierającej wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przesyłka ta została nadana w dniu 23 grudnia 2011 r., a zatem z uchybieniem wskazanego terminu.
Od powyższego postanowienia skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła A. W. wnosząc o jego uchylenie i zarzucając mu naruszenie art. 7, art. 77, art. 80, art. 43, art. 57 § 5 oraz art. 134 w zw. z art. 127 § 3 i art. 129 § 2 Kpa. W uzasadnieniu skargi podniosła, że zaskarżone postanowienie jest błędne, gdyż zostało wydane w oparciu o wadliwie ustalony stan faktyczny sprawy. Skarżąca oświadczyła, że dotrzymała terminu do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ponieważ przedmiotowa decyzja została jej doręczona w dniu 9 grudnia 2011 r. W dniach od 7 do 9 grudnia 2011 r. przebywała w W. na kursie specjalistycznym z zakresu wyceny dla potrzeb zabezpieczeń wierzytelności organizowanym przez Polską Federację Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych i Związek Banków Polskich. Skarżąca dodała, że osoba, która odebrała decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2011 r. nie jest jej domownikiem. W dniu 8 grudnia 2011 r. pod jej nieobecność, jej synowa A. W. opiekowała się jej matką i dopiero w dniu 9 grudnia 2011 r. przekazała jej przesyłkę. W związku z powyższym, zdaniem skarżącej, termin do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy upływał w dniu 23 grudnia 2011 r., a zatem składając niniejszy wniosek nie uchybiła terminowi do jego wniesienia. Ponadto skarżąca stwierdziła, że orzecznictwo sądowe stanowi, że zastępcze formy doręczeń przewidziane w art. 43 i 44 Kpa rodzą domniemanie prawne, że pismo zostało doręczone adresatowi, domniemanie to może zostać obalone, jeśli adresat udowodni, że pismo, pomimo zastosowania zastępczej formy doręczenia nie zostało mu doręczone z przyczyn od niego niezależnych.