Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Emilia Lewandowska (spr.) Protokolant starszy referent Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2016 r. skargi kasacyjnej Gminy L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 401/15, w sprawie ze skargi Gminy L. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości 1. uchyla postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 401/15; 2. uchyla zaskarżoną decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] 3. zasądza od Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej na rzecz Gminy L. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewoda [...], decyzją z [...] lutego 2012 r. nr [...], stwierdził nieodpłatne nabycie z dniem [...] maja 1990 r. przez Gminę L., z mocy prawa, własności nieruchomości Skarbu Państwa, położonej w L. przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] m2 w obrębie [...].
W wyniku rozpatrzenia odwołania Prezydenta [...] wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej od powyższej decyzji Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, decyzją z [...] grudnia 2013 r. nr [...], uchyliła zaskarżoną decyzję i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
Skargę na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej wniosła Gmina L.. Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 156 § 1 pkt 2 kpa i wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji. W uzasadnieniu skargi podniesiono, że odwołanie od decyzji Wojewody [...] zostało podpisane z upoważnienia Prezydenta [...] przez Dyrektora Wydziału Skarbu Państwa w Departamencie Gospodarowania Majątkiem Urzędu Miasta L. Natomiast w Regulaminie Organizacyjnym Urzędu Miasta L., stanowiącym załącznik do zarządzenia Nr [...] Prezydenta [...] z [...] marca 2012 r., ze zmianami, brak jest zapisów upoważniających Wydział Skarbu Państwa w Departamencie Gospodarowania Majątkiem Urzędu Miasta L. w postępowaniach komunalizacyjnych, a w aktach brak jest odpisu stosownego pełnomocnictwa. W ocenie skarżącego odwołanie zostało wniesione przez osobę nieuprawnioną, co uzasadnia stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji.
W odpowiedzi na skargę Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa wskazała, że po jej rozpatrzeniu uznała ją w całości za zasadną i decyzją z [...] lutego 2014 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 54 § 3 p.p.s.a. uwzględniła ją w całości i uchyliła własną decyzję z [...] grudnia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z 2 października 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 401/15, umorzył postępowanie sądowe ze skargi Gminy L. na decyzję KKU z [...] grudnia 2013 r. nr [...]. Sąd uznał, że w sprawie wskutek autokontroli organu doszło do wyeliminowania z obrotu prawnego zaskarżonej decyzji zatem postępowanie sądowe wywołane wniesieniem skargi stało się bezprzedmiotowe, co uzasadnia umorzenie postępowania sądowego na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.sa.
Od powyższego postanowienia Gmina L. wniosła skargę kasacyjną, którą oparła na podstawie naruszenia prawa procesowego art. 161 §1 pkt 3, co miało istotny wpływ a wynik sprawy poprzez niewłaściwe zastosowanie. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiego Sądowi Administracyjnemu do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżąca podała, że wydając postanowienie o umorzeniu postępowania Sąd prawdopodobnie nie wiedział, że wcześniej WSA w Warszawie wyrokiem z 1 grudnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Wa 1349/14 uchylił autokontrolną decyzję KKU i postępowanie ze skargi Gminy L. musi się toczyć nadal, skoro brak jest decyzji autokontrolnej.