Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie Sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) Sędzia WSA Bożena Marciniak po rozpoznaniu w dniu 6 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. G. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; 2. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz skarżącego K. G. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy [...] z dnia [...] sierpnia 1978 r. o przejęciu na własność Państwa opuszczonego gospodarstwa rolnego.
W uzasadnieniu decyzji Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi podkreślił, że dowody zgromadzone w sprawie wskazują, iż objęta kwestionowaną decyzją nieruchomość spełniała ustawowe przesłanki przejęcia na własność Państwa gospodarstwa opuszczonego, określone w ustawie z dnia 13 lipca 1957 r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i uregulowaniu innych spraw związanych z reforma rolną i osadnictwem rolnym (Dz. U. Nr 39, poz. 174 ze zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961 r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 39, poz. 198 ze zm.). Zdaniem organu w sprawie nie zaistniały podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 26 sierpnia 1978 r., gdyż nie jest ona dotknięta żadną z wad wymienionych w art. 156 § 1 kpa.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł K. G. zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 138 § 1 pkt 1 kpa i art. 138 § 2 kpa w związku z art. 156 § 1 pkt 2 kpa, w związku z naruszeniem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym w związku z § 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961 r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych, a także art. 4, art. 5, art. 6, art. 8, art. 45, art. 71 § 1 i art. 99 § 2 kpa w brzmieniu obowiązującym w dniu 26 sierpnia 1978 r. oraz art. 77 § 1 kpa.
W uzasadnieniu skargi skarżący przedstawił argumenty na poparcie podnoszonych zarzutów i wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji w całości, a także o zasądzenie kosztów postępowania według norm prawem przepisanych.
W odpowiedzi na skargę Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2188 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd bada, czy organ administracji orzekając w sprawie nie naruszył prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Zgodnie z treścią art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, z zastrzeżeniem art. 57a.