WSA w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Gminy [...] od decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie uchylenia decyzji oddala sprzeciw.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Gminy [...] od decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji oddala sprzeciw.

Uzasadnienie strona 1/6

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z [...] września 2017 r. nr [...] uchylił w całości decyzję Wojewody [...] z [...] kwietnia 2016 r. nr [...] stwierdzającą nabycie z mocy prawa z dniem 1 lipca 2000 r. przez Gminę [...] (dalej jako "skarżąca") prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa położonej w gminie [...], jednostka ewidencyjna [...] - obszar wiejski, oznaczonej w ewidencji gruntów jako dz. nr [...] o pow. [...] (pkt 1) oraz odmówił stwierdzenia nabycia z dniem 1 lipca 2000 r. przez skarżącą prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa położonej w obrębie [...], jednostka ewidencyjna [...] - obszar wiejski, oznaczonej w ewidencji gruntów jako dz. nr [...] o pow. [...] ha (pkt 2).

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Gmina [...] pismem z 22 stycznia 2013 r. wystąpiła do Wojewody [...] o stwierdzenie nabycia przez nią z mocy prawa z dniem 1 lipca 2000 r. prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa położonej w obrębie [...], jednostka ewidencyjna [...] - obszar wiejski, oznaczonej w ewidencji gruntów jako dz. nr [...] o pow. [...] ha.

Wojewoda [...] decyzją z [...] kwietnia 2016 r., działając na podstawie art. 13 ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 2015 r., poz. 1014 ze zm.), powoływanej dalej jako "ustawa", stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 1 lipca 2000 r. przez skarżącą dz. nr [...] i jednocześnie odmówił stwierdzenia nabycia dz. nr [...]. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że aby stwierdzić, czy nieruchomość stała się własnością gminy na mocy art. 13 ust. 2 ustawy, muszą został spełnione łącznie następujące przesłanki: działka musi stanowić własność Skarbu Państwa, być nieruchomością rolną w rozumieniu Kodeksu cywilnego oraz znajdować się na obszarze przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele gospodarki rolnej, przy czym nie mogła ona zostać przekazana do Zasobu Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa ostateczną decyzją do 30 czerwca 2000 r. Z odpisu księgi wieczystej wynika, że prawo własności dz. nr [...] ujawnione jest na rzecz Skarbu Państwa na podstawie decyzji Naczelnika Miasta i Gminy w [...] z [...] grudnia 1978 r. nr [...] o przejęciu gospodarstwa rolnego na podstawie art. 53 i art. 54 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz.U. Nr 32, poz. 140). Spełniona została zatem pierwsza przesłanka z art. 13 ust. 2 ustawy. W zaświadczeniu Burmistrza Miasta [...] z [...] grudnia 2012 r. wskazano natomiast, że dz. nr [...] zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy [...] (zatwierdzonym uchwałą Rady Narodowej Miasta i Gminy [...] z [...] marca 1990 r. nr [...]) w dniu 1 lipca 2000 r. położona była na terenach upraw polowych oraz częściowo na terenach upraw ogrodniczych i zabudowy zagrodowej. Nieruchomość ta znajdowała się zatem na obszarze przeznaczonym w planie miejscowym na cele gospodarki rolnej. W ocenie organu, konieczne było jeszcze ustalenie, czy nieruchomość ta była nieruchomością rolną w rozumieniu art. 461 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.). Dla ustalenia możliwości wykorzystywania nieruchomości na cele rolnicze pomocniczo służą zapisy w ewidencji gruntów. Zgodnie natomiast z zaświadczeniem Starosty [...] z [...] stycznia 2013 r. w operacie ewidencji gruntów prowadzonym dla obrębu [...] jednostka ewidencyjna [...] - obszar wiejski, w dniu 1 lipca 2000 r. dz. nr [...] stanowiła następujące użytki: grunty orne ([...]) o pow. [...] ha, drogi ([...]) o pow. [...] ha i lasy ([...]) o pow. [...] ha. Tereny oznaczone w ewidencji gruntów jako grunty orne należą do użytków rolnych. Do tej kategorii nie są natomiast zaliczone zarówno na podstawie § 27 rozporządzenia Ministrów Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w sprawie ewidencji gruntów i budynków z dnia 17 grudnia 1996 r. (Dz.U. Nr 158, oz. 813), jak i na podstawie § 68 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454), pozostałe tereny wchodzące w skład ww. działki, tj. drogi i lasy. Zdaniem organu, w przypadku dróg, z racji ich niewielkiej powierzchni wynoszącej [...] ha, należy jednak uznać, że nie zmieniały one charakteru gruntów rolnych i nadal pozostawały nieruchomością rolną. Z pisma Urzędu Miejskiego w [...] z [...] lutego 2013 r. wynika ponadto, że droga biegnąca przez dz. nr [...] według stanu na dzień 1 lipca 2000 r. nie była drogą publiczną. Tym samym należało uznać, że w skład dz. nr [...] wchodziły dwie nieruchomości, z których część zajęta pod lasy przeszła, na podstawie art. 12 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 3), do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, a pozostała, jako stanowiąca nieruchomość rolną, która spełniała warunki komunalizacji, winna z dniem 1 lipca 2000 r. stać się własnością właściwej gminy. Część, która znalazła się w Zasobie Własności Rolnej Skarbu Państwa nie należała bowiem do kategorii nieruchomości podlegających przekazaniu do tego Zasobu decyzjami, o których mowa w art. 16 ust. 3 lub art. 17 ust. 1 ustawy, a zatem nie ma do niej zastosowania art. 13 ust. 2 ustawy. Mając powyższe na uwadze organ wskazał, ze dokonano wydzielenia geodezyjnego poszczególnych części wchodzących w skład dz. nr [...] i dokonano jej podziału na dz. nr [...] o pow. [...] ha i dz. nr [...] o pow. [...] ha. W konsekwencji orzeczono o komunalizacji dz. nr [...] spełniającej wymóg z art. 13 ust. 2 ustawy i odmówiono skomunalizowania dz. nr [...], która przeszła do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.

Strona 1/6