Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Sędzia WSA Bogdan Wolski Protokolant Jolanta Dominiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2009 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji po rozpatrzeniu wniosku A. L. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tego organu z dnia [...] października 2008 r. nr [...], utrzymał w mocy powyższą decyzję.
W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan faktyczny:
Wojewoda [...] decyzją z [...] sierpnia 1993 r., nr [...], stwierdził nabycie przez Miasto i Gminę M. prawa własności nieruchomości położonej w M., przy ul. [...], zapisanej w jednostce rej. nr [...] jako działka nr [...], uregulowanej w księdze wieczystej nr [...], opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...].
Następnie działając na podstawie art. 155 kpa Wojewoda [...] decyzją z [...] kwietnia 2000r., nr [...] uchylił decyzję Wojewody [...] z [...] sierpnia 1993 r.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] sierpnia 2008 r. nr [...] stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 2000 r. Wobec niezłożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przedmiotowa decyzja stała się ostateczna.
Kolejną decyzją z dnia [...] października 2008 r., nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z [...] sierpnia 1993 r.
Z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej powyższą decyzją wystąpiła A. L., reprezentowana przez H. L.
Po ponownym rozpatrzeniu wniosku oraz całości akt sprawy Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że materialnoprawną podstawę decyzji Wojewody [...] z [...] sierpnia 1993 r. stanowił art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.), w myśl którego mienie ogólnonarodowe (państwowe) należące do rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego, przedsiębiorstw państwowych, dla których te organy pełnią funkcję organu założycielskiego oraz zakładów i innych jednostek organizacyjnych podporządkowanych tym organom, staje się w dniu wejścia w życie tej ustawy, tj. 27 maja 1990 r., z mocy prawa mieniem właściwych gmin. Z brzmienia tego przepisu jednoznacznie wynika, że przedmiotem komunalizacji jest wyłącznie mienie ogólnonarodowe (państwowe), zaś z komunalizacji wyłączone jest mienie należące do osób fizycznych, stanowiące ich własność. Organ podkreślił, że decydujące znaczenie dla komunalizacji następującej z mocy prawa ma stan faktyczny i prawny mienia ogólnonarodowego istniejący w dacie wejścia w życie ustawy, o której wyżej mowa.
Organ nadzoru wskazał, że A. L. nabyła w wyniku spadkobrania własność działki oznaczonej nr [...], położonej w M.. Działka nr [...] w wyniku zmian w ewidencji gruntów otrzymała w 1997 r. nr [...]. W wyniku kolejnych zmian w ewidencji gruntów z działki tej została wyodrębniona m. in. działka nr [...].
Naczelnik Miasta i Gminy w M. zarządzeniem z dnia [...] października 1984 r. nr [...]ustalił teren pod budownictwo jednorodzinne części osiedla "[...]" w M., w skład którego weszły m.in. części nieruchomości oznaczone w operacie ewidencji gruntów miasta M. nr [...]. Wojewoda [...] zarządzeniem z [...] lipca 1987 r. nr [...] uchylił zarządzenie Naczelnika Miasta i Gminy w M. z [...] października 1984 r. nr [...]