Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart (spr.) Sędziowie: WSA Iwona Maciejuk WSA Przemysław Żmich Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi A. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia zabytku do poprzedniego stanu oddala skargę.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] uchylił decyzję Miejskiego Konserwatora Zabytków w Z. z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] w części określającej termin wykonania nakazanych prac i wyznaczył nowy termin wykonania nakazanych prac do dnia 31 marca 2012 r., zaś w pozostałej części utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
Zaskarżone orzeczenie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W dniu 7 listopada 1957 r. Wojewódzki Konserwator Zabytków w Z. wydał decyzję o wpisie do rejestru zabytków pod nr [...] historycznego układu urbanistycznego miasta Z., na którym położony jest m.in. budynek przy [...] w Z..
Następnie budynek ten został wpisany do rejestru zabytków województwa [...] pod numerem [...] decyzją [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] stycznia 2005 r., nr [...].
W dniu 5 kwietnia 2011 r. Miejski Konserwator Zabytków w Z. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie umieszczenia na elewacji budynku przy pl. [...] w Z. wielkoformatowej tablicy reklamowej bez pozwolenia konserwatorskiego, a następnie w dniu 9 maja 2011 r. przeprowadził kontrolę ww. budynku.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], Miejski Konserwator Zabytków w Z. nakazał spółce A. S.A. przywrócenie zabytku, tj. budynku przy pl. [...] w Z. (nr rejestru zabytków [...]), do poprzedniego stanu w zakresie demontażu wielkoformatowej tablicy reklamowej zlokalizowanej na jego zachodniej elewacji frontowej. Jednocześnie organ wskazał, że nakazane prace należy wykonać w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
W uzasadnieniu stwierdził, że w dniu 9 maja 2011 r. przeprowadził kontrolę ww. budynku, w trakcie której stwierdził istnienie na elewacji przedmiotowego budynku wielkoformatowej tablicy reklamowej, zamontowanej przez firmę A. S.A.
Dodał, że zgodnie z art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga podejmowanie innych działań, które mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru. Do powyższych działań zalicza się zatem, m.in. montaż reklam na elewacjach budynków zlokalizowanych w obrębie ścisłej strefy konserwatorskiej.
Konserwator wskazał, że przed 2003 r. obowiązywała ustawa o ochronie dóbr kultury z dnia 15 lutego 1962 r., której art. 27 ust. 1 stanowił, że bez zezwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków nie wolno zabytków przerabiać, odnawiać, rekonstruować, konserwować, zabudowywać, odbudowywać, zdobić, uzupełniać, rozkopywać ani dokonywać żadnych innych zmian.
Organ powołał także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt I SA/Wa 753/06 z dnia 11 lipca 2006 r., wydany w sprawie dotyczącej decyzji [...] Konserwatora Zabytków, na podstawie uprzednio powołanej ustawy o ochronie dóbr kultury z dnia 15 lutego 1962 r., w którym Sąd stwierdził, iż umieszczanie transparentów informacyjnych w granicach obszaru wpisanego do rejestru zabytków stanowi niewątpliwie działanie, które może prowadzić do zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru.