Jak już wcześniej wyjaśniono, czynności dokonywane w ramach postępowania likwidacyjnego mają charakter czynności z zakresu dominium a nie imperium. Organ administracji nie ma zatem możliwości wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji Ministra Przemysłu i Handlu z [...] czerwca 1992 roku o likwidacji przedsiębiorstwa państwowego. Organ nie ma również możliwości zniesienia skutków prawnych będących następstwem aktu notarialnego z [...] sierpnia 2000 roku, polegających na przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego na spółkę akcyjną.
W niniejszej sprawie nie jest sporne, że na nieruchomości objętej decyzją o ustanowieniu użytkowania wieczystego posadowionych jest 13 boksów garażowych, a osoby, które je wybudowały w 2000 roku złożyły wnioski o ustanowienie na ich rzecz prawa użytkowania wieczystego. Roszczenia te zostały uznane przez Prezydenta miasta [...], który złożył również do akt sprawy prawomocne wyroki Sądu Rejonowego w [...] z [...] października 2013 roku, I C [...], z [...] czerwca 2014 roku I C [...] oraz z [...] czerwca 2014 roku I C [...] zobowiązujące go do złożenia, zgodnie z żądaniem powodów, oświadczenia woli o ustanowieniu na ich rzecz własności garaży wybudowanych na działce nr [...] z własnością których związany jest udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości.
Wobec powyższego podzielić należy stanowisko organum że decyzja Wojewody rażąco naruszała przepisy prawa. Decyzja ta naruszała art. 8 w związku z art. 2 ust. 1 zdanie 3 ustawy z dnia 29 września 1990. Przepisy tej ustawy utraciły moc obowiązującą z dniem 1 stycznia 1998 r., tj. wraz z wejściem w życie ustawy o gospodarce nieruchomościami (na mocy art. 241 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Uregulowanie zawarte w ustawie z dnia 29 września 1990 roku w zakresie uprawnień osób, które na podstawie pozwolenia na budowę wybudowały ze środków własnych garaż na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa powtórzone zostało jednak przez ustawodawcę w art. 211 w związku z art. 200 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Podzielić należy jednak również stanowisko organu, że na skutek zajścia nieodwracalnych skutków prawnych, to jest cywilnoprawnego rozporządzenia prawem użytkowania wieczystego ustanowionym na mocy decyzji z [...] października 1991 roku i przeniesienia go na podmiot trzeci, nie jest obecnie możliwe stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł w pkt 1 wyroku na podstawie art. 179a w zw. z art. 182 § 2 pkt 5 p.p.s.a., w pkt 2 wyroku na podstawie art. 151 p.p.s.a.
Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach był art. 179a p.p.s.a..