Sprawa ze skargi M. Z. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi W. grzywny w związku z niewykonaniem wyroku WSA w Warszawie sygn. akt I SA/Wa 2252/10
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas (spr.) Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska WSA Dorota Apostolidis Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2013 r. sprawy ze skargi M. Z. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi W. grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 2252/10 1. oddala skargę, 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata K. B., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 5 kwietnia 2012 r. sprecyzowanym przez pełnomocnika z urzędu adw. K. B. pismem z dnia 23 sierpnia 2012 r., M. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę o wymierzenie grzywny Prezydentowi W. w przedmiocie niewykonania prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r. wydanego w sprawie o sygn. akt I SA/Wa 2252/10. Skarżący wskazał, iż złożenie skargi poprzedzone zostało wezwaniem Prezydenta W. do wykonania przedmiotowego wyroku w piśmie z dnia 26 września 2011 r.

Jak wynika z akt sprawy o sygn. akt I SA/Wa 2252/10, wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi M. Z., uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] września 2010 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta W. z dnia [...] lipca 2010 r. nr ]...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego na zagospodarowanie lokalu mieszkalnego. Odpis prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy organ otrzymał w dniu 5 stycznia 2012 r.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podnosząc, że w dniu 5 kwietnia 2012 r. została w przedmiotowej sprawie wydana decyzja. Wskazano, że organ oczekiwał na niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy informacje z Wydziału Zasobów Lokalowych, które otrzymał w dniu 16 marca 2012 r. i po spełnieniu wszystkich niezbędnych wymogów oraz po przeprowadzeniu innych czynności postępowania dowodowego wydał decyzję, która została przez M. Z. zaskarżona do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w[...] , które decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. utrzymało ją w mocy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skargę należało oddalić.

Zgodnie z art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Przez niewykonanie wyroku należy rozumieć pozostawanie w bezczynności w podjęciu lub kontynuacji postępowania administracyjnego mającego na celu zakończenie sprawy decyzją administracyjną lub w innej formie przewidzianej prawem (por. wyrok NSA z dnia 30 maja 2001 r., II SA 2015/00, LEX nr 57180).

W postępowaniu wywołanym skargą wniesioną na podstawie art. 154 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należy przede wszystkim ustalić, jak przebiegało postępowanie organu i dokonać jego oceny pod kątem, czy ustalone fakty wskazują na bezczynność organu, czy też ta bezczynność jest wynikiem innych okoliczności niezależnych od organu prowadzącego postępowanie. Ustalenia winny uwzględniać stan faktyczny i prawny istniejący w dacie wniesienia skargi o wymierzenie grzywny.

Strona 1/2