Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędziowie: WSA Magdalena Durzyńska WSA Tomasz Szmydt (spr.) Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi K. W. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz K. W. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

K. W. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [.,..] stycznia 2014r., znak [...], którym to postanowieniem organ odmówił ww. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2013r., nr [...] umarzającą postępowanie wszczęte z wniosku K. W. o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] listopada 2003r., nr [...] stwierdzającej nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990r. przez przedsiębiorstwo P. z siedzibą w W., którego następcą prawnym była spółka Z. S.A. w W., prawa użytkowania wieczystego gruntu niezbudowanego, położonego w W. pomiędzy ul. [...], stanowiącego własność Skarbu Państwa, oznaczonego jako działka nr[...].

Zaskarżone postanowienie wydane zostało w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy.

Wojewoda [...], działając na podstawie art. 200 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 oraz art. 67 ust. 1, art. 71 ust 4, art. 72 ust 1 i 3 pkt 5, art. 77 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r., Nr 46, poz. 543 ze zm.), § 4 ust. 1 pkt 2 i 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczania osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. Nr 23, poz. 120 ze zm.), decyzją Nr [...] z dnia [...] listopada 2003 r., stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez przedsiębiorstwo P. z siedzibą w W., którego następcą prawnym była ówcześnie spółka Z. S.A. z siedzibą w W., prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego, położonego w W. pomiędzy ul. [...], stanowiącego własność Skarbu Państwa, oznaczonego jako działka nr [...].

Pismem z dnia 2 czerwca 2011 r. K. W. wystąpiła do Ministra Infrastruktury o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody [...] nr [...] z dnia [...] listopada 2003 r., znak: [...].

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] października 2013r. znak [...] umorzył postępowanie wszczęte z wniosku K. W. o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] listopada 2003 r.

Pismem z dnia 6 listopada 2013r. K. W. wystąpiła z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2013r. znak [...] wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. We wniosku podniesiono, iż ze względu na wyjazd skarżącej w celach leczniczych do miejscowości D. nie była obecna w miejscu stałego zamieszkania. Korespondencję zawierającą zaskarżoną decyzję odebrała jej sąsiadka, która dopiero w dniu 1 listopada 2013r. poinformowała ją o tym fakcie.

Minister Infrastruktury i Rozwoju wskazał, że zgodnie z art. 127 § 3 k.p.a. od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji.

Strona 1/4