Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wesołowska Sędziowie WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) WSA Gabriela Nowak Protokolant starszy referent Justyna Kobylarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2019 r. sprawy ze skarg Miasta [...] i Prokuratora Prokuratury Rejonowej [...] w [...] delegowanego do Prokuratury Regionalnej w [...] na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżona decyzję oraz decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z [...] grudnia 2017 r. nr PR [...]; 2. zasądza od Ministra Finansów na rzecz Miasta [...] kwotę 680 złotych (sześćset osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Finansów decyzją z dnia [...] marca 2018 r nr [...] po rozpatrzeniu wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy wniesionych przez Prokuratora delegowanego do Prokuratury Regionalnej w [...] D. B. oraz Prezydenta [...], utrzymał w mocy decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] grudnia 2017 r., nr nr: [...].
W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan sprawy:
Minister Rozwoju i Finansów działając na podstawie art. 105 § 1 kpa, wydał w dniu [...] grudnia 2017 r. decyzję umarzającą jako bezprzedmiotowe postępowanie administracyjne, wszczęte na wniosek Prezydenta [...] w sprawie zastosowania ustawy z dnia [...] kwietnia 1968 r. o dokonywaniu w księgach wieczystych wpisów na rzecz Skarbu Państwa w oparciu o międzynarodowe umowy o uregulowaniu roszczeń finansowych (Dz. U. nr 12, poz. 65) w stosunku do nieruchomości położonej w [...], przy ul. [...] (dawniej oznaczonej hip nr [...]), dla której prowadzona jest księga wieczysta [...].
W toku przeprowadzonego postępowania administracyjnego organ ustalił, że nieruchomość położona w [...] przy ul. [...] stanowiąca w dniu objęcia przepisami nacjonalizującymi własność L. G. nie mogła być objęta skutkami układu indemnizacyjnego ze względu na niespełnienie warunku określonego w Układzie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem [...] dotyczącym odszkodowania za niektóre interesy [...] w Polsce, zawartym w dniu [...] lipca 1960 r. Stosownie do treści art. 2 ust. 1 wymienionego układu "(...) za [...] mienie, prawa i interesy uważa się mienie, prawa i interesy, które zarówno w dniu wejścia w życie przepisów polskich, które dotknęły ich mienie, prawa i interesy jak i w dniu podpisania niniejszego Układu, należały do [...] osób fizycznych lub prawnych".
Z dokumentacji zgromadzonej przez organ w toku postępowania wyjaśniającego wynikało, że L. G. nabył obywatelstwo [...] w dniu [...] lipca 1954 roku, to jest po dniu przejścia nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...] na rzecz Skarbu Państwa. W związku z powyższym organ uznał, iż nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 2 ust. 1 w/w Układu, a co za tym idzie brak było podstaw faktycznych i prawnych do prowadzenia postępowania w sprawie stwierdzenia przejścia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa na podstawie art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o dokonywaniu w księgach wieczystych wpisów na rzecz Skarbu Państwa w oparciu o międzynarodowe umowy o uregulowaniu roszczeń finansowych.
Podjęte rozstrzygnięcie organ oparł na treści art. 105 § 1 kpa statuującym, że gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości, albo w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości albo w części.
W dniu [...] stycznia 2018 r., a więc z zachowaniem ustawowego terminu do jego wniesienia, do organu wpłynął wniosek z dnia [...] stycznia 2018 r. Prokurator Prokuratury Regionalnej w [...] D. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej ww. decyzją. 2 wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy pismem z dnia [...] stycznia 2018 r., zwrócił się również Prezydent [...].