Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie stwierdzenia nabycia z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska Sędziowie WSA Dariusz Pirogowicz WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Justyna Kobylarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2019 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2018 r. nr[...]; 2. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz M. B. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/4

Minister Inwestycji i Rozwoju, po rozpatrzeniu odwołania M. B., decyzją z [...] marca 2019 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] listopada 2018 r. nr [...] stwierdzającą nabycie przez gminę [...] z mocy prawa z dniem [...] stycznia 1999 r. prawa własności gruntu, [...].

W uzasadnieniu decyzji Minister wskazał na następujące okoliczności sprawy.

Wojewoda [...] decyzją z [...] listopada 2018 r. nr [...] stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem [...] stycznia 1999 r. przez gminę [...] prawa własności gruntu oznaczonego jako działka [...].

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł M. B. podnosząc, że jego działka nie była zajęta pod drogę publiczną oraz nie pozostawała we władaniu publicznoprawnym.

Utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję Minister wskazał, że zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r. Nr 133, poz. 872 ze zm.) - dalej zwanej "ustawą", nieruchomości pozostające 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, 1 stycznia 1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem.

Minister podał, że art. 73 ust. 1 ma charakter wywłaszczeniowy i dotyczy sytuacji, gdy 31 grudnia 1998 r. prawo własności było uregulowane na rzecz innych podmiotów prawnych niż Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, przy istnieniu publicznego władania nad nieruchomością. Stosując ten przepis organ bada wyłącznie spełnienie przesłanek w nim wymienionych na dzień 31 grudnia 1998 r.

Z analizy akt sprawy wynika, że działka [...], na podstawie umowy sprzedaży z [...] listopada 1996 r. Rep. [...][...] grudnia 1998 r. stanowiła własność M. B.. Aktualnie właścicielami przedmiotowej nieruchomości są M. B. oraz M. B., co znajduje potwierdzenie w księdze wieczystej nr [...].

Minister podniósł, że organ wojewódzki słusznie uznał, że przesłanka braku przysługiwania prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego na [...] grudnia 1998 r. została spełniona.

Kolejną przesłanką niezbędną do nabycia własności nieruchomości z mocy prawa, na podstawie art. 73 ust. 1, jest fakt zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną na 31 grudnia 1998 r. Organ II instancji wskazał, że [...] na podstawie uchwały nr [...] Rady Narodowej [...] z dnia [...] maja 1988 r. w sprawie zaliczenia dróg publicznych na trenie [...] i województwa [...] do kategorii dróg lokalnych miejskich oraz dróg gminnych (Dz. Urz. Woj. [...] z 1988 r. Nr [...]) została zaliczona do kategorii dróg publicznych. Natomiast na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy, przedmiotowa droga od [...] stycznia 1999 r. stała się drogą gminną.

Przestrzenny zasięg działania art. 73 ust. 1 ustawy w odniesieniu do zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną determinowany jest możliwością zakwalifikowania danego stanu faktycznego z 31 grudnia 1998 r. do definicji pasa drogowego z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, w brzmieniu obowiązującym 31 grudnia 1998 r., jako urządzenia technicznego, stanowiącego zorganizowaną całość funkcjonalną podporządkowaną utrzymaniu i eksploatacji ciągów ruchu pojazdów i pieszych.

Strona 1/4