Sprawa ze skargi na postanowienie Izby Skarbowej we W. w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania;
Sentencja

I SA/Wr 113/02 WYROK W IMIENIU RZECZPOSPOLITEJ POSLKIEJ Dnia 11 marca 2004 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Hnatiuk Asesor WSA Marta Semiczek (sprawozdawca) Protokolant: Paulina Biernat po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2004 r. sprawy ze skargi B. i B. J. na postanowienie Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania; I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Urzędu Skarbowego W.- K. z dnia [...]nr [...]; II. orzeka, że postanowienia wymienione w pkt 1 nie mogą być wykonane; III. zasądza na rzecz B. i B. J. solidarnie od Izby Skarbowej we W. kwotę 625 (sześćset dwadzieścia pięć ) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 1.03.2000 r. sygn. akt I SA/Wr 2915/98 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu uchylił decyzję Izby Skarbowej i poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego W.-K. Powodem uchylenia były wątpliwości co do zakresu pojęcia "remont" co miało wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Rozbieżne wypowiedzi rzeczoznawcy - zawarte w opinii przedstawionej przez podatników- winny według Sądu wzbudzić wątpliwości organów podatkowych, skutkujące powołaniem innego biegłego, który zająłby jednoznaczne stanowisko w spornej kwestii uznania prac związanych z nawierzchnią dróg i placów stacji paliw w A. za remont bądź ulepszenie (poprzez modernizację) tych obiektów.

W związku z powyższym Urząd Skarbowy W.-K. przeprowadził ponownie postępowanie podatkowe w przedmiotowej sprawie. W jego toku urząd zlecił wydanie opinii przez biegłego K. K. w sprawie charakteru prac prowadzonych w 1996 r. na stacji paliw w A. Opinia taka została wydana w dniu [...]. Mając na uwadze stan faktyczny wynikający dokumentów oraz przepisy prawa podatkowego Urząd Skarbowy stwierdził, że wydatki poniesione przez s. c. "A" w kwocie łącznej [...] poniesione zostały w celu modernizacji i ulepszenia nawierzchni stacji paliw w A., nie stanowiły zatem kosztów uzyskania przychodu spółki.

Ponieważ opinia biegłego potwierdziła dotychczasowe stanowisko organów skarbowych, Urząd Skarbowy - postanowieniem z dnia [...]nr [...]kosztami tej opinii obciążył podatników.

W wyniku odwołania Izba Skarbowa utrzymała w mocy powyższe postanowienie. Izba wywodzi, iż koszty postępowania ponosi strona, która spowodowała konieczność przeprowadzenia określonego dowodu, a stroną tą z pewnością nie jest Urząd Skarbowy, który prawidłowo zakwalifikował wykazane przez podatników koszty uzyskania przychodu (zgodne z późniejszą opinią biegłego) lecz podatnicy, którzy doprowadzili do sporu między nimi a Urzędem Skarbowym. Skoro zatem opinia biegłego potwierdziła w całości stanowisko Urzędu Skarbowego zasadnie organ ten obciążył kosztami wydanej opinii w wysokości [...] podatników.

Ponadto Izba wywodzi, iż zgodnie z art. 267 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej stronę obciążają koszty, które zostały poniesione w jej interesie a nie wynikają z ustawowego obowiązku organów prowadzących postępowanie. W sprawie będącej przedmiotem sporu powołanie biegłego było istotnie działaniem w interesie strony, zmierzającym do ustalenia prawidłowej wielkości zobowiązania podatkowego. Natomiast żadne przepisy prawa podatkowego nie nakładają na organ podatkowy obowiązku powoływania w spornych

Sygn. akt I SA/Wr 113/02 kwestiach biegłych, zaś przypadku wydania opinii na korzyść podatników koszty tej opinii poniósłby Urząd a nie strona postępowania.

W złożonej skardze skarżący podnieśli ten sam zarzut, jaki zawarto w odwołaniu od postanowienia Urzędu Skarbowego W.-K. tzn. że kosztami powołania biegłego winien być obciążony Urząd Skarbowy a nie skarżący. Na potwierdzenie swego stanowiska skarżący wskazują na brak precyzyjnego określenia przez przepisy podatkowe pojęć dotyczących remontu i modernizacji, co w konsekwencji - ich zdaniem - spowodowało konieczność zasięgnięcia opinii biegłego. Wnieśli zatem o uchylenie postanowienia Urzędu Skarbowego W.-K. dotyczące kosztów postępowania, ewentualnie o ponowne rozpatrzenie sprawy przez Izbę Skarbową zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 1.03.2000 r. Sygn. akt I SA/Wr 2915/98

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej