Sygnatura akt I SA/Wr 114/02 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 25 marca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sędzia NSA Asesor WSA Ryszard Pęk Józef Kremis (sprawozdawca) Zbigniew Łoboda Protokolant Barbara Głowaczewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2004 r. sprawy ze skargi A. U. - Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowo - Usługowe A na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J.G. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] (Nr [...]); II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej 1.415 zł (tysiąc czterysta piętnaście złotych) kosztów postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym; III. orzeka, że decyzje wymienione w punkcie I nie podlegają wykonaniu.
Przedmiotem skargi jest wymieniona we wstępie decyzja, którą Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] (nr [...]) określającą A. U. - działającemu pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowo - Usługowe A -zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r. ([...]), zaległość w tym podatku ([...]) oraz odsetki za zwłokę ([...]).
Inspektor Kontroli Skarbowej wyłączył z kosztów uzyskania przychodu kwotę [...], stanowiącą spłatę rat leasingowych maszyn i urządzeń nabytych przez podatnika do prowadzenia działalności gospodarczej. Organ ten uznał, że umowa leasingu z [...] (nr [...]) ma charakter leasingu finansowego (kapitałowego), i przyjął, że A. U., działającemu pod firmą A, przysługuje prawo do amortyzacji nabytych w leasingu środków trwałych, przy czym ustalił wysokość tej amortyzacji na kwotę [...].
W odwołaniu do Izby Skarbowej podatnik zakwestionował sposób oceny wspomnianej umowy leasingu, podnosząc, że rozporządzenie Ministra Finansów z 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczenia umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątkowych stron tych umów (Dz. U. Nr 28, poz. 129 z późn. zm.) nie zostało przez strony naruszone, ponieważ - zgodnie z brzmieniem § 2 pkt 2 tego aktu -to leasingodawca, a nie leasingobiorca miał prawo do naliczenia amortyzacji i tego dokonywał.
Decyzją z [...]Izba Skarbowa uchyliła pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie w całości i przekazała sprawę Inspektorowi Kontroli Skarbowej do ponownego rozpatrzenia. Wskazała przy tym, że od środków trwałych objętych umową leasingu nie mogą być naliczane odpisy amortyzacyjne, gdyż - według § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 7, poz. 34 z późn. zm.) - amortyzacji dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.
Decyzją z [...] Inspektor Kontroli Skarbowej określił podatek dochodowy od osób fizycznych za 1996 r., uwzględniając wytyczne Izby Skarbowej co do odpisów amortyzacyjnych leasingowanych środków trwałych.
W odwołaniu podatnik zarzucił, że Inspektor Kontroli Skarbowej nie wskazał kryteriów przesądzających o uznaniu umowy leasingu za sprzedaż, a zwłaszcza nie zbadał zamiaru stron i celu umowy. Organ nie wskazał jakich swoistych elementów nie zawiera oceniana umowa leasingu. Zabrakło także ustosunkowania się organu do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w czasie trwania umowy przez leasingodawcę, co powodowało niemożność ujawnienia przez leasingobiorcę w rejestrze środków trwałych. Przedmioty leasingu stanowiły własność leasingodawcy, a zatem nie zostały spełnione kryteria "nabycia" według art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej w skrócie "updof").
Decyzja z [...]Izba Skarbowa utrzymała w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie. Organ ten stwierdził, że wydatki z tytułu rat leasingowych mają formę spłaty przedmiotów leasingu, co pozwala ustalić, iż celem umowy leasingu było poniesienie wydatków inwestycyjnych i zakwalifikowanie ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów, skutkiem czego stało się obniżenie podstawy opodatkowania w podatku dochodowym. Zdaniem Izby Skarbowej, oświadczenia woli stron są pozorne, co powoduje, że oceniana umowa jest nieważna.