Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie odmowy zwolnienia z opłaty targowej
Tezy

Nie można skorzystać ze zwolnienia od opłaty targowej skarżący, który jest jedynie najemcą stoiska handlowego, uiszczającym z tego tytułu na rzecz wynajmującej czynsz wynajmu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Mirosława A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 3.06.1996 r. (...) w przedmiocie odmowy zwolnienia z opłaty targowej - oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
602 ceny
Inne orzeczenia z hasłem:
Opłaty administracyjne
Podatki inne
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu
Uzasadnienie strona 1/2

Mirosław A. Wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 3 czerwca 1996 r. utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta W. (...) w sprawie określenia wysokości opłaty targowej. Toku postępowania ustalono, że M. A. Wynajmuje stoisko handlowe od PSS "S." w W., z którego prowadzi sprzedaż towarów na targowisku przy ul. (...) w W. Ponieważ nie uściślił opłaty targowej za 7 dni działalności, należało określić wysokość opłaty w drodze decyzji, w kwocie 25,20 złotych wraz z odsetkami 0,19 złotych do dnia wydania decyzji.

Jako materialnoprawną podstawę rozstrzygnięć powołano przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

W skardze na decyzję ostateczną Mirosław A. Domagał się jej uchylenia i zarzucał naruszenie prawa materialnego.

Wywodził, że wynajmuje stoisko od wieczystego użytkownika terenu, na którym zorganizowane jest targowisko. PSS "S." jako wieczysty użytkownik jest podatnikiem podatku od nieruchomości, uiszcza również opłaty za wieczyste użytkowanie. Skarżący płaci opłaty z tytułu czynszu najmu w rocznej kwocie 263,52 złotych.

W tej sytuacji powinien być zwolniony od opłaty targowej zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Odpowiadając na skargę organ odwoławczy wnosił o jej oddaleniu z tym stwierdzeniem, że obowiązek uiszczenia opłaty targowej jest niezależny od okoliczności, czy osoba dokonująca sprzedaży ponosi dodatkowe opłaty za korzystanie z urządzeń targowych i inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpatrzeniu stanu faktycznego i prawnego sprawy zważył:

Stosownie do przepisu art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, pobiera się opłatę targową od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach, w tym od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej.

Przedmiotem opodatkowania opłatą targową jest handel prowadzony z ręki, koszów, stoisk, wozów konnych, przyczep, pojazdów samochodowych i innych, jak również sprzedaż zwierząt, środków transportowych i części do środków transportowych. Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Przepis art. 19 powołanej ustawy uprawnia radę gminy do określenia zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłat targowych z tym, że stawki te nie mogą przekroczyć kwot wskazanych w przepisie jako maksymalna stawka dzienna. Według tego przepisu rada gminy zarządza pobór opłat targowych w drodze inkasa oraz określa inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.

Według przepisu art. 16 ustawy zwalnia się od opłaty targowej osoby i jednostki wymienione w art. 15 ust. 1, które są podatnikami podatku od nieruchomości, w związku z nieruchomościami lub obiektami budowlanymi nie złączonymi trwale z gruntem położonym na targowisku.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
602 ceny
Inne orzeczenia z hasłem:
Opłaty administracyjne
Podatki inne
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu