1. Oszustwo karuzeli podatkowej nie jest nadużyciem prawa. Są to dwie odmienne instytucje prawne. Błędne jest założenie aby w przypadku karuzeli podatkowej stosować odpowiedzialność zbiorową wobec podmiotów występujących w ramach łańcucha dostaw; 2. Transakcje, które obiektywnie miały miejsce nawet, gdy stanowią element łańcucha dostaw podlegają pod system VAT i wykluczone jest stosowanie do nich art. 108 ust. 1 ustawy o VAT 3. W kontekście wyroku TSUE z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie WebMindLicences Kft., C-419/14, EU:C:2015:832 należy uznać, że dowodem w rozumieniu art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej są nagrania z rozmów a nie protokoły odtworzenia zapisów z podsłuchiwanych rozmów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Chołuj,, Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Protokolant: Sekretarz sądowy Magdalena Dworszczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 maja 2017 r. sprawy ze skargi A S. A. z/s we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2012 r. do kwietnia 2013 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia 15 września 2015 r. nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 114.417,00 (słownie: sto czternaście tysięcy czterysta siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. Postępowanie przed organami podatkowymi.
1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: organ odwoławczy) z dnia [...] sierpnia 2016r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] września 2015r. nr [...] określającą A S.A. (dalej: Spółka, Skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za grudzień 2012r. w wysokości 5.956.762 zł; za styczeń 2013r. w wysokości 3.717.693 zł; za luty 2013r. w wysokości 2.705.161 zł; za marzec 2013r. w wysokości 5.079.115 zł; za kwiecień 2013r. w wysokości 5.826.639 zł oraz należny VAT na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej; ustawa o VAT) za grudzień w wysokości 1.161.165 zł; za styczeń 2013r. w wysokości 732.519 zł; za marzec 2013r. w wysokości 2.382.905 zł; za kwiecień 2013r. w wysokości 1.499.138 zł.
1.2. Z uzasadnienia decyzji organu podatkowego pierwszej instancji wynika, że zakwestionowano podatek naliczony z faktur wystawionych przez B sp. z o.o. z siedzibą w W. (łączna wartość netto: 21.214.881,55 zł. VAT: 4.879.422,75 zł - ujęte w deklaracji); C sp. z o.o. z siedzibą w R. (łączna wartość netto: 37.268.455,58 zł; VAT: 8.571.745,76 zł - ujęte w deklaracji); D Sp. z o.o. z siedzibą w W. (łączna wartość netto: 120.056.502,76 zł; VAT: 27.612.995,64 zł - ujęte w deklaracji); E Sp. z o.o. z siedzibą w W. (łączna wartość netto: 13.462.663,73 zł; VAT: 3.096.412,66 zł - ujęte w deklaracji); F s.c. M. R., E. R. z siedzibą w W. (łączna wartość netto: 7.752.543,37 zł; VAT: 1.783.084,99 zł - ujęte w deklaracji); G z siedzibą w W. (łączna wartość netto: 4.987.214,17 zł; VAT: 1.147.059,25 zł - ujęte w deklaracji); H Sp. z o.o. z siedzibą w W. (łączna wartość netto: 5.646.660,28 zł; VAT: 1.298.731,86 zł ujęte w deklaracji); I z siedzibą w W. (łączna wartość netto: 1.745.058,19 zł; VAT: 401.363,38 zł); J Sp. z o.o. z siedzibą w T. (łączna wartość netto: 1.895.055,51 zł); K Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w C. (łączna wartość netto: 1.953.347,81 zł; VAT: 449.269,99 zł) na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). Ponadto ustalono, że działania podejmowane przez Spółkę związane z wywiezieniem towarów do innych krajów UE lub poza terytorium UE ujęte w deklaracjach nie były wykonywane w celach gospodarczych, a stanowiły realizację z góry powziętego planu mającego na celu osiągnięcie nienależnych korzyści z tytułu VAT. Faktury wystawione na rzecz podmiotów zagranicznych: L.; M; N GmbH; O LTD; P s.r.o.; R LTD; S Gmbh; T; U; W; Y Gmbh; Z N.V.; AA; AB BV; AC LTD; AD; AE s.r.o.; AF LTD; AG AG; AH; AI BV; AJ BV; AK GmbH; AL GmbH; AM Gmbh; AN; AO LTD; AP; AR GmbH; AS LTD. Ponadto zakwestionowano faktury VAT określone na s. 27-28 decyzji organu podatkowego pierwszej instancji wystawione z tytułu usług transportowych i logistycznych albowiem nie miały one w rzeczywistości miejsca. W konsekwencji stwierdzono zawyżenie podstawy opodatkowania w złożonych deklaracjach VAT za grudzień 2012r. na kwotę: 34.367.619 zł; za styczeń 2013r. na kwotę 24.929.193 zł; za luty 2013r. na kwotę 35.195.341 zł, za marzec 2013r. na kwotę 39.204.162 zł oraz za kwiecień 2013r. na kwotę 50.187.328 zł.