Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za maj 2001 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Ryszard Pęk - sprawozdawca Sędziowie: Sędzia NSA Józef Kremis Asesor WSA Zbigniew Łoboda Protokolant: Barbara Głowaczewska po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2004 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za maj 2001 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] (nr [...]). 2. stwierdza, iż zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu. 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 100,00 (sto) zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w L., po rozpatrzeniu odwołania złożonego przez A. C., utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. - Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] (nr [...]) w sprawie określenia za maj 2001 r. zobowiązania w podatku akcyzowym. W uzasadnieniu tej decyzji organ II instancji wyjaśnił, iż w wyniku przeprowadzonej kontroli Inspektor UKS ustalił, iż na stacji paliw w L. A. C. sprzedawał przy użyciu odmierzacza paliw ciekłych olej opałowy do celów innych niż opałowe i wobec tego - zgodnie z § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 119, poz. 1259 ze zm.; zwanym dalej rozporządzeniem) - był zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego wg stawki określonej w poz. 1 pkt 2 załącznika nr 4 do cytowanego wyżej rozporządzenia. Izba Skarbowa - odnosząc się do zarzutów zawartych w odwołaniu, w którym podatnik zarzucił, iż decyzja wydana przez organ I instancji została podjęta z naruszeniem przepisów prawa materialnego i procesowego, a w szczególności na skutek błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 34 ust. 1 i art. 36 ust. 1 ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym; Dz. U nr 11, poz. 50 ze zm.; zwanej dalej uptu), a także § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. nr 105, poz. 1197 ze zm.; zwanego dalej rozporządzeniem) oraz z naruszeniem art. 2 i 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej - zwróciła uwagę na to, że zgodnie z § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia podatnikami podatku akcyzowego były między innymi osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne sprzedające lub zużywające wyroby, o których mowa w § 3 tego rozporządzenia dla celów inne niż opałowe, na stacjach paliw przy użyciu odmierzaczy paliw ciekłych. Podkreśliła w związku z tym, iż w przedmiotowej sprawie bezspornym było to, że prowadzonej stacji paliw w L. A. C. sprzedawał olej opałowy przy użyciu odmierzacza paliw ciekłych, natomiast z przedłożonej w toku postępowania opinii rzeczoznawcy z Naczelnej Organizacji Technicznej nie wynikało jednoznacznie, iż sprzedaż przedmiotowego oleju opałowego nie odbywała się za pomocą odmierzacza paliw ciekłych. W opinii tej rzeczoznawca wskazał bowiem, że punkt składowania i przelewu oleju posiadał przewody hydrauliczne, instalację elektryczną napędu silnika poruszającego pompę paliwa oraz czytnik przepływomierza. Ponieważ w skład odmierzacza paliw płynnych wchodzi m.in. pompa, przepływomierz szeregowy, czytnik ceny, licznik przepływu wychodzącego płynu i sumator Izba Skarbowa stwierdziła, iż Inspektor UKS zasadnie uznał, iż A. C. sprzedawał olej opałowy przeznaczony na inne cele niż opałowe za pomocą odmierzacza paliw ciekłych i w związku z tym zgodnie z przepisem § 5 rozporządzenia był zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy w tym podatku.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej