Sprawa ze skargi: M. B. na decyzję SKO w W. w przedmiocie zobowiązania podatkowego z tytułu dziennej opłaty targowej za okres od 1 do 13 lipca 2013 roku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA - Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Sędziowie: sędzia WSA - Katarzyna Radom, sędzia WSA - Barbara Ciołek, Protokolant: Starszy asystent sędziego - Marta Pająkiewicz-Kremis, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 listopada 2014 r. sprawy ze skargi: M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego z tytułu dziennej opłaty targowej za okres od 1 do 13 lipca 2013 roku I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że decyzja określona w pkt I nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżącej kwotę 100,00 zł (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/8

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia [...] (nr [...]), określającą M. B. wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu dziennej opłaty targowej, za okres od 1 do 13 lipca 2013 r., w łącznej kwocie 144 zł.

Jak wynika z akt sprawy, Prezydenta Miasta W. decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 21 § 1 pkt 1, § 3 i § 4 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., nr 95, poz. 613 ze zm.: dalej - O.p.) oraz art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm.: dalej także - u.p.o.l.) oraz na podstawie uchwały nr [...] Rady Miejskiej W. z dnia [...] w sprawie określenia zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości dziennych stawek opłaty targowej, Prezydent Miasta W. określił M. B. wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu dziennej opłaty targowej za okres od 1 do 13 lipca 2013 r. w łącznej wysokości 144 zł.

Organ podatkowy pierwszej instancji powołując się na postanowienia przedłożonej przez stronę umowy agencyjnej z dnia [...] (jaką zawarła z A Sp. z o.o.) uznał, że M. B. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje - jako agent - sprzedaży losów, a z uwagi na miejsce prowadzenia tego rodzaju działalności (targowisko), spełnia jednocześnie definicję podatnika opłaty targowej w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.o.l.

Odnosząc się do samych przesłanek zakwalifikowania czynności podejmowanych przez skarżącą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jako czynności z zakresu umowy sprzedaży, organ podatkowy odwołał się do treści art. 28 § 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r., nr 201, poz. 1540 ze zm.) oraz do art. 535 k.c. W nawiązaniu do tego ostatniego przepisu organ podatkowy podniósł, że jednym z dopuszczalnych rodzajów umowy sprzedaży jest także umowa sprzedaży kuponów losowych, oferowanych w ramach różnego rodzaju gier.

Odnosząc się do skutków prawnych (a pośrednio także i podatkowych) zawartej przez stronę umowy agencyjnej, Prezydent Miasta W. wyjaśnił, że ograniczony zakres działania agenta (jako podmiotu działającego w imieniu i na rzecz dającego zlecenie) należy oceniać jedynie w ramach stosunków wewnętrznych pomiędzy agentem a dającym zlecenie. W stosunkach zewnętrznych, tj. w relacji do klientów, agent - podkreślał organ podatkowy - działa bowiem na zasadach właściwych każdemu przedsiębiorcy, a zatem jako podmiot, który dokonuje czynności prawnych we własnym imieniu.

Z tych względów, uznał organ, że M. B. jest podmiotem dokonującym sprzedaży kuponów losowych, a z uwagi na miejsce dokonywania tych czynności (targowisko) podlega z tego tytułu obowiązkowi uiszczenia opłaty targowej.

W odwołaniu od tej decyzji M. B. podniosła, że organ podatkowy pierwszej instancji dokonał błędnej wykładni art. 15 ust. 1 u.p.o.l., co skutkowało wadliwym zastosowaniem tego przepisu. Powołując się na zawartą umowę agencyjną strona podniosła, że jako agent A Sp. z o.o., nie sprzedaje ona, a jedynie pośredniczy w sprzedaży losów, które uczestnicy gry nabywają od A (a nie od strony jako agenta). Podkreśliła, że wykonywane przez nią czynności prawne stanowią element działalności ww. spółki, a strona - jako agent - nie wykonuje tych czynności we własnym imieniu, lecz w imieniu i na rachunek podmiotu z którym zawarła umowę agencyjną.

Strona 1/8