Działalność gospodarczą w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ odróżnia od działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy nie tyle fakt realizowania osobiście działalności na rzecz określonego kręgu podmiotów, nie mających przymiotu "ludności", lecz zarobkowy, zorganizowany, zawodowy, określony administracyjnoprawnie i ciągły /powtarzalny i stały/ charakter prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu ustaw o działalności gospodarczej, pozwalający na uczestnictwo w obrocie gospodarczym.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "C.-O." spółki z o.o. w O. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 5 lipca 1999 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1997 r. - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w O. z dnia 30 października 1998 r. (...); (...).
Przedmiotem skargi "C.-O." spółki z o.o. w O. jest decyzja Izby Skarbowej w O. z dnia 5 lipca 1999 r. (...), którą utrzymano w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w O. z dnia 30 października 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1997 r.
W swej decyzji Inspektor Kontroli Skarbowej zakwestionował możliwość obniżania przez skarżącą spółkę podatku należnego o podatek naliczony z faktur wystawianych przez "Biuro Usług Doradczych" - Marek L. z tytułu umowy o zarządzanie jako działalności wykonywanej osobiście /art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 8 lit. "a" ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/, a nie działalności gospodarczej /art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 tej ustawy/.
Przepisy podatkowe nie zawierają definicji "wolnego zawodu", lecz wskazują na pewien przymiot związany z osobistym czy też samodzielnym wykonywaniem pracy. Wynika to z art. 13 pkt 8 i art. 14a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, gdzie wskazuje się na samodzielne wykonywanie działalności w ramach takiego zawodu (...). W art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy wymienia się jako źródło przychodów - pozarolniczą działalność gospodarczą, w tym również wykonywanie wolnego zawodu, z wyjątkiem działalności określonej w pkt 2. Natomiast w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy określa się. że źródłem takim jest działalność wykonywana osobiście, a swoistym omówieniem tego źródła przychodów jest art. 13 pkt 8 ustawy. Następny z przepisów w tej kwestii, czyli art. 14a ustawy - kwalifikuje przychody uzyskane z wolnego zawodu, o których mowa w art. 13 pkt 8 i art. 14 jako przychody z osobiście wykonywanej działalności, w szczególności lekarzy wszystkich specjalności, techników dentystycznych, felczerów, położnych, pielęgniarek, prawników, ekonomistów, inżynierów, architektów, techników budowlanych, geodetów, rzeczników patentowych, tłumaczy oraz księgowych. Podkreślenia wymaga fakt, że (...) jedynym faktycznym elementem pozwalającym na wskazanie sposobu opodatkowania wolnego zawodu są przesłanki wynikające z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Gdy podatnik uzyskuje przychody z osobiście wykonywanej działalności w ramach wolnego zawodu wyłącznie od osób prawnych, jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnych i wykonuje te usługi wyłącznie dla tych podmiotów i tego samego rodzaju usług nie wykonuje na rzecz ludności /a więc gdy działalność ta zgodnie z przepisami art. 13 pkt 8 ustawy nie jest uznawana za działalność gospodarczą/, przychody te są traktowane jak przychody z osobistego wykonywania usług. Natomiast o opodatkowaniu wolnego zawodu na podstawie art. 14 w związku z art. 14a ustawy, decyduje fakt wykonywania usług w ramach tego zawodu także na rzecz ludności (...). Zdaniem Inspektora, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżniają dwa podatkowe rodzaje wolnego zawodu czyli: