Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Ryszard Pęk - sprawozdawca Sędziowie: Sędzia NSA Halina Betta Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz Protokolant: Edyta Luniak po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2004 r. sprawy ze skargi "A" Spółka z o.o. w G. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] (nr [...]). 2. stwierdza, iż decyzje wymienione w pkt. 1 nie podlegają wykonaniu. 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 1.408,30 (jeden tysiąc czterysta osiem 30 /00) zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia [...] (nr [...]) Inspektor Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. określił A Spółka z o.o. w G. - zwanej dalej Skarżącą - zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. w kwocie wyższej od zadeklarowanej, zaległość podatkową, odsetki od zaległości podatkowej oraz odsetki od zaniżonych wpłat zaliczek w ciągu 2000 r. W uzasadnieniu tej decyzji organ I instancji wyjaśnił, iż w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego ustalono, iż Skarżąca zawyżyła koszty uzyskania przychodu poprzez zarachowanie na poczet tych kosztów kwoty [...], tj. czynszu z tytułu najmu pawilonu handlowego wynajętego od B Spółka z oo. w P. Podkreślił, że Skarżąca prowadziła działalność handlową w tym pawilonie i że pomiędzy obiema spółkami istniały powiązania gospodarcze i kapitałowe, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., Nr. 54, poz. 654 ze zm.) - zwanej dalej updop - gdyż udziałowcem zarówno jednej jak i drugiej spółki była C Spółka z oo. w P., która otrzymała od firmy "D" zadanie stworzenia i rozwoju sieci sklepów "E". W jego ocenie niewątpliwym było, iż Skarżąca pozostawała w związku gospodarczym ze stworzoną przez Spółkę "C" Grupą E, która to grupa działa w sposób celowy i świadomy. Według ustaleń poczynionych przez organ I instancji przedmiotem umowy była nieruchomość, na której znajdowała się rozpoczęta budowa supermarketu i aby rozpocząć prowadzenie działalności w tym obiekcie Skarżąca była zmuszona ponieść nakłady inwestycyjne na dokończenie budowy budynku. Wartość tych nakładów, która stanowiła podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych wyniosła na koniec 2000 r. [...], co oznaczało, że Skarżąca sfinansowała 37,84 % kosztów budowy pawilonu handlowego. Organ I instancji wyjaśnił następnie, iż w 2000r. Spółka "B osiągnęła przychody w łącznej kwocie [...], z czego udział przychodów z tytułu sprzedaży dokonanej na rzecz Skarżącej wyniósł 84,75 % ogólnej sumy przychodów uzyskanych przez "B. W jego ocenie Spółka "B powstała wyłącznie w celu rozpoczęcia budowy pawilonu handlowego, a następnie jego dzierżawy, przy czym dzierżawiony budynek był trwale związany z gruntem stanowiącym własność B Ponieważ - jak zaznaczył organ I instancji - w 2000 r. Skarżąca poniosła wydatki z tytułu dzierżawy gruntu i lokali handlowych w kwocie [...], to przyjmując za podstawę obliczenia powierzchnię pawilonu (1.863, 50 m-.) miesięczna stawkę czynszu za 1 m-. wynosiła 23,80 zł. W celu porównania tej stawki ze stawkami czynszowymi na terenie miasta organ I instancji zwrócił się do Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej Spółdzielni Mieszkaniowej F w G. oraz do Miejskich Obiektów Sportowych i Usługowych w G. uzyskując informację, iż stawka czynszu najmu mieści się w granicach 5,30 - 15,15 zł. za 1 m-. Stwierdził w związku z tym, iż stawka przyjęta przez Skarżącą rażąco odbiegała od rynkowej, zwłaszcza, że została ona zmuszona do wyremontowania obiektu i że w tym celu poniosła wydatki w wysokości 40 % kosztów jego wykończenia. Powołując się na przepis art. 11 ust. 2 pkt 1 updop oraz na § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 1997 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników (Dz. U. Nr 128, poz. 833) - zwanego dalej rozporządzeniem - organ I instancji, stosując metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej, przyjął kwotę 15,15 zł za 1 m- tj. jako stawkę czynszu stosowaną przez podmioty, pomiędzy którymi nie istnieją powiązania o których mowa w art. 11 updop i określił wysokość kosztów ponoszonych miesięcznie z tytułu najmu w drodze oszacowania na kwotę [...]. W jego ocenie umowa ze Spółką "B została ukształtowana celowo w taki sposób, aby Skarżąca nie wykazała wszystkich należnych przychodów. Określając wysokość należnego podatku dochodowego za 2000 r. organ I instancji, powołując się na przepis art. 7 ust. 4 updop, odliczył od ustalonego dochodu kwoty: [...]tj. 1 /3 straty z 1997 r. oraz [...] tj. 1 / 3 straty z 1998 r.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej