Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Halina Betta Sędzia WSA: Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca) Sędzia WSA: Zbigniew Łoboda Protokolant: Paulina Biernat po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2004 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie targowej za okres od 1 kwietnia 1996 roku - do 31 grudnia 1997 roku I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Przewodniczącego Zarządu Miasta K. z dnia [...] nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżącego kwotę 200,- (słownie: dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja SKO w W. z dn. [...] nr [...] - utrzymująca w mocy decyzję Przewodniczącego Zarządu Miasta K. z dn. [...] w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie targowej za okres: od 1.04.1996 r. - do 31.12. 1997 r.
Wnioskiem z [...] - skierowanym do Zarządu Miasta K. -Pan R.K. - zwrócił się o zwrot opłaty targowej w kwocie [...] z odsetkami, uiszczonej w latach 1996 - 1997 w związku ze sprzedażą towarów na Hali Targowej A w K. W spornym okresie, oprócz czynszu z tytułu dzierżawy, uiszczał co miesiąc z góry (do 10 każdego miesiąca) "zryczałtowaną" opłatę targową w kwocie [...] od każdego dzierżawionego na hali stoiska. Uiszczając opłatę w tamtych latach, jak twierdzi - nie miał świadomości bezprawności jej żądania. Wniosek o stwierdzenia nadpłaty w opłacie targowej uzasadniał pobraniem opłaty na podstawie niezgodnych z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych -uchwał Rady Miejskiej. Zarzucał w szczególności brak podstaw do pobierania opłaty "z góry" i w formie miesięcznej "zryczałtowanej".
Decyzją z [...] wydaną na podstawie art.72 § 1, art.79 § 1 i § 2 pkt 1 lit. c, art.80 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (zwanej dalej: OP), Przewodniczący Zarządu Miasta K. odmówił stwierdzenia nadpłaty, uzasadniając, że zgodnie z obowiązującymi w tym czasie (nie kwestionowanymi przez organ nadzoru) uchwałami rady miejskiej, stawka dzienna opłaty targowej na Hali A wynosiła [...]- zaś kupcy dzierżawiący stoiska, mimo handlu przez cały miesiąc, uiszczali opłatę targową w formie zryczałtowanej wynoszącej tylko 20 stawek dziennych po [...] tj. [...] miesięcznie, płatne do 10 dnia każdego miesiąca "z góry". Z uzasadnienia decyzji I instancji wynika, że w 1995 r. opłata ta pobierana była w czynszu, zaś od 1996 r. aneksem do umowy dzierżawy wydzielono ją z kwoty płaconego czynszu dzierżawnego i pobierał ją oddzielnie - inkasent, którym ustanowiono Dyrektora Hali Targowej. W ocenie organu - forma ta była korzystna dla kupców i istniała podstawa prawna do pobierania opłaty na tak określonych zasadach. Uznał też organ, że w części dotyczącej opłaty uiszczonej za okres wcześniejszy niż 5 lat przed złożeniem wniosku, żądanie jest bezprzedmiotowe - jako przedawnione.
Z decyzją tą podatnik nie zgodził się. W odwołaniu podnosił, że w 1995 r. Urząd Miasta K. rozpisał przetarg na dzierżawę stoisk handlowych w Hali Targowej A. Przedmiotem przetargu była wysokość czynszu za I m2 powierzchni. W przetargu wydzierżawiono całą powierzchnię handlową hali. Dzierżawca miał obowiązek zabudowy wydzierżawionego placu na własny koszt, przenośnym pawilonem handlowym. Podczas przetargu, ani później nikt nie poinformował kupców że hala jest targowiskiem. Nie wywieszono regulaminu targowiska, ani nie wspomniano o jego istnieniu w umowach dzierżawy. Nie pobierano też opłaty targowej, mimo że uchwały dotyczące statusu hali jako targowiska i wysokości opłaty targowej na hali podjęto jeszcze w 1994 r. (tj. przed ogłoszeniem przetargu). Podatnik zarzuca, że hala nie spełnia wymogów targowiska bowiem: