Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Błystak Sędziowie Sędzia NSA Janusz Zubrzycki Asesor WSA Zbigniew Łoboda (spr.) Protokolant Katarzyna Motyl po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2004 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa A Spółka z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 1999 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia [...], nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. na rzecz strony skarżącej kwotę 75 (siedemdziesiąt pięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. orzeka, że decyzje wymienione w pkt I nie podlegają wykonaniu
Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia [...], nr [...] VAT w sprawie określenia za marzec 1999 r. podatnikowi Przedsiębiorstwu A Spółka z o.o. z siedzibą w Ł. w zakresie podatku od towarów i usług - nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości [...] oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości [...].
Z uzasadnienia decyzji Izby Skarbowej wynika, że przeprowadzona kontrola skarbowa wykazała, iż Spółka nieprawidłowo opodatkowywała świadczone usługi, gdyż jako związane z utrzymaniem ulic i placów miejskich, były zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) w związku z poz. 6 jej załącznika nr 2. Z tego powodu Spółka błędnie ustaliła wielkość sprzedaży opodatkowanej w okresie ostatnich sześciu miesięcy, co miało wpływ na wysokość podatku naliczonego przy zakupie środków trwałych, o który można było obniżyć podatek należny, stosownie do wymogów art. 20 ust. 4 ustawy. Okoliczność ta spowodowała, że dokonane przez podatnika rozliczenie było nieprawidłowe, co uzasadniło zastosowanie sankcji z art. 27 ust. 6 ustawy. Ustalenia te znalazły wyraz w powołanej na wstępie decyzji organu kontroli skarbowej.
Nie zgadzając się z rozstrzygnięciem Spółka złożyła odwołanie, w którym zarzuciła naruszenie art. 10 ust. 2 oraz 27 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez rozstrzygnięcie bez podstawy prawnej, a także art. 210 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej przez brak uzasadnienia faktycznego i prawnego zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wyjaśniono, że Inspektor Kontroli Skarbowej bardzo zdawkowo uzasadnił rozstrzygnięcie. W ten sposób stronie uniemożliwiono zapoznanie się ze stanowiskiem organu, dowodami które uwzględnił, jak też zastosowanymi podstawami prawnymi.
Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. w uzasadnieniu decyzji utrzymującej w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie podniosła, że Inspektor Kontroli Skarbowej przedstawił wyczerpująco prawidłowe rozliczenie podatku za przedmiotowy okres rozliczeniowy oraz prawidłowo określił podstawy prawne rozstrzygnięcia. Również zarzut uniemożliwienia zapoznania się przez stronę ze stanowiskiem organu jest chybiony, gdyż otrzymała protokół z badania dokumentów i ewidencji oraz podpisała protokół zapoznania w dniu 13.03.2001 r., zaś organ odniósł się do zastrzeżeń podatnika w piśmie z dnia [...].
Kwestionując podjęte przez organ odwoławczy rozstrzygnięcie, Spółka złożyła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzucając naruszenie art. 4, 7, 10, 19, 20 i 33 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a także art. od 21 do 24 i 31 ustawy o kontroli skarbowej w związku z art. 193 oraz 210 Ordynacji podatkowej.