Jeżeli w momencie dokonania operacji gospodarczej sporządzono oryginał faktury i jej kopię, która pozostała u sprzedawcy, to stwierdzenie w okresie późniejszym braku tejże kopii u sprzedawcy nie może rodzić negatywnych skutków podatkowych dla nabywcy.
Organy podatkowe winny ustalić, czy w momencie wystawienia faktury sporządzono również jej kopię dla sprzedawcy. Pomocnym dla wyjaśnienia tejże kwestii może okazać się sprawdzenie kolejności numeracji faktur u sprzedawcy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W rozpatrywanej sprawie spór między organami podatkowymi a podatnikiem sprowadza się do oceny zasadności obniżenia przez podatnika kwoty należnego podatku od towarów i usług o kwotę tegoż podatku naliczonego - na podstawie zakwestionowanych faktur oraz zasadności zastosowania sankcji. Generalna zasada obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określona została w przepisie art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i zgodnie z tą zasadą obniżenie kwoty podatku należnego może nastąpić o kwotę podatku naliczonego, czyli o sumę kwot podatku określonych w fakturach stwierdzających nabycie towarów i usług.
Wyłączenia od powyższej zasady określone zostały w przepisie art. 25 cyt. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. i tylko przepis tejże ustawy może stanowić w jakich przypadkach podatnik traci uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego.
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688/ w par. 35 ust. 4 pkt 2 przewiduje, iż w przypadku gdy nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą nie potwierdzoną kopią u sprzedawcy faktury te nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.
Powyższy przepis wykonawczy zdaniem Sądu winien być interpretowany jako regulujący zasady jakim winny odpowiadać faktury stanowiące podstawę do obniżenia podatku naliczonego. Cyt. wyżej przepis winien być interpretowany jako moment wystawienia faktury - oryginału i kopii. Innymi słowy aby faktura stanowiła podstawę do obniżenia podatku należnego to w momencie jej wystawienia musi być sporządzony oryginał faktury oraz jej kopia, która pozostaje u sprzedawcy.
Przepisy wykonawcze do ustawy zasadniczej nie mogą bowiem być interpretowane w sposób naruszający uprawnienia podatnika.
Jeżeli zatem organy podatkowe twierdzą, że posiadanie oryginału faktury bez kopii jest jednoznaczne z wystawieniem faktury niezgodnie z przepisami par. 35 rozporządzenia Ministra Finansów, o którym mowa wyżej to winny fakt ten udowodnić.
Zgodnie bowiem z par. 35 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym faktury, faktury korygujące (...) wystawiane są co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Tak jak już wcześniej podniesiono istotnym przy interpretowaniu tegoż przepisu jest moment wystawienia faktury i jej oryginału.
Jeżeli zatem w momencie wystawienia faktury sporządzona została również kopia tejże faktury to nie sposób uznać iż został naruszony par. 35 ust. 4 pkt 2 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów. Sam brak kopii faktury u sprzedawcy w momencie kontroli organów podatkowych w niczym nie ogranicza uprawnień podatnika posiadającego oryginał faktury, jeżeli w momencie wystawienia faktury sporządzona została również kopia.