Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w Opolu w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych
Tezy

Użycie w przepisie sformułowania "otrzymane" oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania czyli wpływu, bezpośrednio do majątku podatnika względnie na jego rachunek wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: NSA Artur Mudrecki (spr.) Sędziowie: WSA Krzysztof Bogusz Asesor sąd. Marzena Łozowska Protokolant: St. sekr. sąd. Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2004 r. sprawy ze skargi A S.A w B. na decyzję Izby Skarbowej w Opolu z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...], nr [...] Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Opolu określił A S. A. w B. należny podatek dochodowy od osób prawnych za rok podatkowy od 1 stycznia do 30 września 1996 r. w wysokości 533.076,40 zł, należne zaliczki za miesiąc sierpień i wrzesień 1996 r., wysokość zobowiązania podatkowego za wymieniony rok podatkowy w podatku dochodowym w wysokości 136.813,20 zł, zaległość podatkową w podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie 591.918,40 zł wraz z odsetkami za zwłokę w łącznej wysokości 1.112.863,80 zł. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 21 § 3, art. 52 § 1 ust. 2, art. 53 § 4, art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 z późn. zm.) oraz art. 27 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. z 1993 r. Dz. U. nr 106, poz. 482 z późn. zm.), art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (j. t. z 1999 r. Dz. U. nr 54, poz. 572.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że Spółka w dniu 30 listopada 1995 r. zawarła umowy z Agencją Rynku Rolnego na mocy których sprzedała Agencji 1600 ton cukru, który zobowiązała się przechowywać. Z tytułu wykonania ww. umów A S. A. w B. otrzymywała na podstawie wystawionych przez siebie faktur wynagrodzenie, które nie było odpowiednio księgowane. Decyzją z dnia 17 stycznia nr [...] Inspektor Kontroli Skarbowej określił Spółce zobowiązanie podatkowe za rok podatkowy od 1 lipca 1995 r. do 31 grudnia 1995 r. Następnie w miesiącu sierpniu i wrześniu 199 r. Spółka dokonała "sprzedaży" 1600 ton cukru wcześniej sprzedanego Agencji Rynku Rolnego. A S. A. w B. dokonała sprzedaży rezerw państwowych bez wiedzy i zgody agencji. Dokonując sprzedaży w roku podatkowym podatnik wykazał w urządzeniach księgowych zarówno przychód ze sprzedaży jak i koszty uzyskania przychodu. Rotacja cukru mogła się odbywać przy zachowaniu nienaruszalnych stanów i lokalizacji, a zmiany ilościowe zapasów były potwierdzane jedynie na pisemne zlecenie Agencji Rynku Rolnego i wymagały udokumentowania magazynowymi dowodami obrotu.

W dalszej części uzasadnienia organ I instancji wskazał, że A S. A. w B. z tytułu ponownego rozporządzenia cukrem na postawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. z 1993 r. Dz. U. nr 106, poz. 482 z późn. zm.) w spornym roku podatkowym nie wykazała przychodu w kwocie 2.147.985,88 zł, w tym w miesiącu sierpniu 1996 r. w kwocie 779.194, 53 zł i miesiącu wrześniu 1996 r. w wysokości 1.368.791,35 zł. Nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodu wydatków na wytworzenie ponownie sprzedanego cukru, które strona nie poniosła w okresie rozliczeniowym. Następnie dokonano stosownych wyliczeń podatku.

W odwołaniu od powyższej decyzji A S. A. w B. wniosła o uchylenie ww. decyzji i umorzenie postępowania podatkowego.

Strona zarzuciła decyzji organu I instancji:

- naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 12 ust. 1 i art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez przyjęcie, że otrzymane pieniądze w sierpniu i wrześniu 1996 r. ze sprzedaży cukru będącego własnością Agencji Rynku Rolnego w Warszawie, znajdującego się na składzie i przechowaniu A S. A. w B. nie zaliczono do przychodów podatkowych, - nieprawidłowe określenie podatku od osób prawnych, zaliczek i odsetek.

Strona 1/4