1. W sytuacji, gdy w czasie powstania uprawnienia w podatku od towarów i usług obowiązywał inny stan prawny niż w czasie, w którym podatnik złożył deklarację korygującą VAT-7, należy stosować przepisy obowiązujące w czasie, którego przedmiotowa korekta dotyczyła.
2. Zasada niedziałania prawa wstecz stanowi istotny składnik zasady zaufania obywateli do państwa, a jej treścią jest zakaz nadawania mocy wstecznej zwłaszcza przepisom normującym prawa i obowiązki obywateli, jeżeli prowadzi to do pogorszenia ich sytuacji w stosunku do stanu poprzedniego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Gerard Czech (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Zborzyński Asesor sąd. Marzena Łozowska Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2004 r. sprawy ze skargi A S. A. w P. na decyzję Izby Skarbowej w Opolu z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku od towarów i usług. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Izba Skarbowa w Opolu powołując się na art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.) utrzymała w mocy adresowaną do A Spółki Akcyjnej w P. decyzję Urzędu Skarbowego w Oleśnie z dnia [...], nr [...] odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiąc marzec 2002 r.
Uzasadniając przedstawione wyżej rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, iż Spółka Akcyjna A zwróciła się o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiąc marzec 2002 r. podnosząc, iż w złożonej przez siebie deklaracji za ten miesiąc nie ujęła podatku naliczonego z tytułu zakupów inwestycyjnych pochodzących z importu. Wraz z powyższym podatnik złożył korektę deklaracji za miesiąc marzec 2002 r., w której wykazał kwotę do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 1.687.644 zł oraz kwotę do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 468.986 zł. W deklaracji pierwotnej kwotę do zwrotu na rachunek podatnika wykazano w wysokości 1.399.696 zł, a kwotę do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 468.986 zł.
Organ podatkowy I instancji powołując się na treść art. 19 ust. 3c ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.) wskazał na fakt wszczęcia kontroli podatkowej za miesiąc marzec 2002 r. tj. za okres którego dotyczyła korekta i odmówił Spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku VAT za ten miesiąc.
Odwołując się od przedstawionej decyzji Spółka organowi podatkowemu zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 19 ust. 3c ustawy o podatku od towarów i usług poprzez bezpodstawne przyjęcie, iż w następstwie przeprowadzonej kontroli w zakresie podatku VAT za miesiąc marzec 2002 r. podatnik utracił prawo do dokonania korekty podatku VAT za w/w miesiąc. Zdaniem Spółki, w czasie przeprowadzania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej uprawnienie podatnika do kontroli ulega zawieszeniu. Jeżeli jednak nie zostanie stwierdzone naruszenie prawa lub nie zostanie wydana decyzja określająca wysokość zaległości podatkowej, podatnik ma ponownie prawo, już po zakończeniu kontroli lub postępowania podatkowego, do dokonania korekty złożonej przez siebie deklaracji.
W tym stanie faktycznym i prawnym Izba Skarbowa w Opolu stwierdziła, ze ogólne zasady korygowania deklaracji podatkowej zawarte zostały w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.), stanowiącej zbiór przepisów proceduralnych, natomiast szczególne zasady korygowania deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (w zakresie korygowania podatku naliczonego) zawarte zostały w przepisach ustawy o podatku VAT tj. w przepisach materialnego prawa podatkowego.
Zgodnie z art. 81 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, uprawnienie do skorygowania deklaracji przysługuje podatnikom, którzy w złożonej deklaracji wykazali zobowiązanie podatkowe w wysokości mniejszej od należnej, albo kwotę nadpłaty bądź podatku przypadającego do zwrotu w wysokości większej od należnej. Uprawnienie do korekty deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej albo skarbowej - w zakresie zobowiązań podatkowych, których dotyczy postępowanie podatkowe bądź kontrola; jednak przysługuje nadal --w zakresie, w jakim organ podatkowy w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej albo skarbowej nie stwierdził naruszenia prawa lub nie wydał decyzji określającej wysokość zobowiązania (art. 81 § 4 Ordynacji podatkowej).