Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, Sędziowie sędzia WSA Piotr Pietrasz, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi J. B. na bezczynność Burmistrza S. w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za lata 2007-2010 oddala skargę.
Pismem z [...] grudnia 2010 r., po uprzednim złożeniu ponaglenia, J. B. (przywoływany dalej jako skarżący) wywiódł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na bezczynność Burmistrza S. w wydaniu decyzji ustalających łączne zobowiązanie pieniężne za lata 2007-2010. Skarżący wniósł o zobowiązanie Burmistrza S. do wydania w określonym terminie prawidłowych decyzji podatkowych i dokonania czynności niezbędnych do ich wydania.
W uzasadnieniu skargi jej autor wskazał, że w prowadzonym postępowaniu dotyczącym łącznego zobowiązania podatkowego organ pierwszej instancji ograniczył się do ustalenia stanu posiadania działki nr [...], w pozostałym zakresie pozostawał bezczynny. Skarżący podniósł, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z [...] lutego 2010 r. stwierdziło nieważność decyzji Burmistrza S. z [...] stycznia 2007 r. dotyczącej podziału działki nr [...] na działki nr [...] i [...]. W konsekwencji nie istnieje działka nr [...]. Burmistrz S., jak wskazał skarżący, bezpodstawnie opiera się przy wymiarze podatku na danych z ewidencji gruntów i budynków, przy jednoczesnym wskazywaniu podatnikowi konieczności zainicjowania postępowania w celu sprostowania zawartych tam danych, mimo, iż jako osoba fizyczna nie ma on takiego obowiązku. Z tych względów, w aktualnym stanie prawnym usiłowanie wyjaśnienia kwestii posiadania działki nr [...] jest zbędne, a przez to nie może usprawiedliwiać przewlekłości postępowania. Skarżący podniósł zarzuty niewłaściwego prowadzenia postępowania wyjaśniającego, a w szczególności: nie dopuszczenie dowodu z wyjaśnień strony; wezwanie strony do obowiązkowego stawiennictwa w formie postanowienia zamiast wezwania; nie przeprowadzenie dowodu z wyjaśnień strony w miejscu jej zamieszkania (art. 155 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej w skrócie "o.p."). Inne wskazane nieprawidłowości to: Burmistrz S. postanowieniem z [...] grudnia 2010 r. zakreślił stronie termin do zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym, a jednocześnie wszczął postępowanie podatkowe wobec R. B. w zakresie działki nr [...], co może wskazywać na dążenie organu do wymierzenia podatku za tę samą nieruchomość dwóm podatnikom; nie zwrócenie przez Burmistrza S. podania o ustanowienie kuratora podatnikowi; Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. nie nałożyło na Burmistrza S. obowiązku wezwania podatnika do złożenia wyjaśnień i zakreślenia mu terminu; nie rozpoznanie, mimo wielokrotnych monitów, wniosku o wyłączenie pracowników organu podatkowego; antydatowanie ostatniego postanowienia o przedłużeniu terminu.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz S. wniósł o jej oddalenie, wskazując, że w żadnym momencie nie pozostawał w bezczynności. Organ wskazał, że postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego za lata 2007-2009 - prowadzone w związku z uchyleniem przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. trzema decyzjami z [...] kwietnia 2010 r. decyzji Burmistrza S. z [...] lutego 2010 r. - zostało zakończone doręczeniem w dniu [...] grudnia 2010 r. skarżącemu trzech decyzji wymiarowych wydanych w dniu [...] grudnia 2010 r. Burmistrz S. wyjaśnił, że w sprawie zachodziła konieczność ustalenia, w czyim faktycznym posiadaniu znajdowała się działka nr [...] powstała z podziału działki [...]. Organ podatkowy wezwał skarżącego do osobistego stawiennictwa celem złożenia wyjaśnień, aby ustalić kto jest posiadaczem samoistnym ww. działki. Skarżący nie stawił się, złożył natomiast wniosek o ustanowienie kuratora. Wniosek ten został przesłany do sądu, który nie znalazł podstaw do ustanowienia kuratora i umorzył postępowanie w sprawie. Organ poinformował skarżącego, że nie miał podstaw do wystąpienia do sądu z wnioskiem o ustanowienie na jego rzecz kuratora. Podatnik pomimo kolejnego wezwania organu podatkowego do stawiennictwa celem złożenia wyjaśnień, nie stawił się. W konsekwencji podatek wymierzono zgodnie z danymi zawartymi w ewidencji gruntów, zgodnie z którą we wydaniu skarżącego pozostawały działki nr [...] i [...]. Ponadto w piśmie z [...] marca 2011 r. Burmistrz S. wyjaśnił, że nie prowadził postępowania w zakresie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2010 r.