Sprawa ze skargi A. K. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. w przedmiocie przychodów nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2009 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz (spr.), sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 września 2019 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. K. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. w przedmiocie przychodów nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2009 rok oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/15

Wobec A. K. przeprowadzone zostało postępowanie kontrolne, m.in. w zakresie kontroli przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2009 r. na podstawie postanowienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. nr [...] z dnia [...] marca 2012 r., doręczonego stronie w dniu [...] kwietnia 2012 r.

W toku postępowania organ I instancji ustalił, że w 2009 r. małżonkowie K. ponieśli wydatki przewyższające osiągnięte przychody oraz zgromadzone w latach poprzednich mienie, w związku z tym w dniu [...] grudnia 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. wydając decyzję w przedmiotowej sprawie ustalił stronie zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu osiągnięcia przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2009 r. w kwocie 214.871 zł. Decyzja została doręczona skarżącej w dniu [...] grudnia 2012 r.

W wyniku postępowania odwoławczego od ww. decyzji, decyzją z dnia [...] marca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

W uzasadnieniu stwierdzono, że organ I instancji nieprawidłowo dokonał rozliczenia wydatków i mienia podatnika. Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 poz. 361, dalej: u.p.d.o.f.) obowiązującym w 2009 r. należało wskazać konkretne wydatki i mienie, które nie znalazły pokrycia w mieniu zgromadzonym do dnia ich poniesienia lub zgromadzania. Dyrektor Izby Skarbowej w B. zalecił również by rozpatrując ponownie sprawę dokonano powtórnej analizy możliwości zgromadzenia przez A. i J. K. dochodów na początek 1997 r. w kontekście uzyskiwania przez J. K. dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w latach 1983-1989 oraz z pracy w USA w 1989 r.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją wydaną w dniu [...] sierpnia 2013 r. ustalił stronie skarżącej zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu osiągnięcia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2009 r. w kwocie 211.400 zł.

Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji, w dniu [...] listopada 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał ją w mocy. Strona skarżąca wywiodła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku.

Wyrokiem z dnia 4 listopada 2014 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt I SA/Bk 441/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił decyzje organów obu instancji. Zdaniem Sądu wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 lipca 2014 r., sygn. akt P 49/13, stwierdzający niezgodność art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.) z art. 2 w zw. z art. 84 i 217 Konstytucji RP dał podstawę do odmowy zastosowania tego przepisu w przedmiotowej sprawie, mimo odroczenia utraty jego mocy obowiązującej o 18 miesięcy od dnia jego ogłoszenia w Dzienniku Ustaw RP. W chwili ogłoszenia wyroku nastąpiło obalenie domniemania konstytucyjności art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. w wersji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Z uwagi na powyższe przepis ten nie powinien być, w ocenie sądu, źródłem obowiązków nakładanych na obywateli.

Strona 1/15