Sprawa ze skargi na bezczynność Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. w przedmiocie finansów publicznych
Tezy

"Wnioski" mieszkańców nie zobowiązują organu administracji publicznej do podjęcia postępowania wyjaśniającego i przeprowadzenia kontroli w sprawie. Pisma te mają walor "sygnału w sprawie", które regionalna izba obrachunkowa może brać pod uwagę podejmując decyzję o terminie, zakresie czy charakterze kontroli.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu 2 sierpnia 2004 r. sprawy ze skargi Bogdana O. na bezczynność Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. w przedmiocie finansów publicznych - oddalił skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

19 lutego 2002 r. Wojewoda Ś. przekazał Regionalnej Izbie Obrachunkowej w K. skargę dotyczącą nieprawidłowości w zakresie prowadzonej przez organy Gminy K. gospodarki finansowej związanych z zakupem i magazynowaniem tłucznia kamiennego i krawężników na budowę drogi przy ul. P. W odpowiedzi na tę skargę 5 marca 2002 r. Regionalna Izba Obrachunkowa poinformowała skarżącego o wynikach postępowania wyjaśniającego. Odpowiadając na kolejne pisma skarżącego /z: 20 września 2002 r., 29 września 2003 r., dat. 3 grudnia 2003 r./ dotyczące wskazanych nieprawidłowości związanych z budową drogi przy ul. R, organ wskazywał, że wielokrotnie poruszana przez niego sprawa zakupu i magazynowania tłucznia i krawężników w ocenie Izby może być oceniana jedynie pod względem celowości poniesionych wydatków, lecz jej ocena należy do wyłącznej kompetencji Rady Gminy. Organ wielokrotnie w pismach kierowanych do skarżącego /z: 20 lutego 2003 r., 5 marca 2002 r., 10 października 2002 r., 26 marca 2003 r., 12 listopada 2003 r./ informował o toczącym się postępowaniu, ustaleniach RIO poczynionych w trakcie kontroli, podkreślając, iż sprawuje nadzór wyłącznie w zakresie zgodności z prawem działań organów gminy, a nie w zakresie celowości i zasadności dokonywania wydatków. Organ przekazywał również treści zarzutów postawionych władzom gminy w tym zakresie oraz fragmenty protokołów kontroli przeprowadzanych w Gminie K. Jednocześnie organ konsekwentnie wskazywał /pismo z 8 stycznia 2004 r./, iż będzie informował skarżącego o dalszych wynikach postępowania w sprawie tłucznia i krawężników. Nie zważając na wyjaśnienia i dokumenty przesyłane przez Regionalną Izbę Obrachunkową, skarżący wystosowywał kolejne już pisma do organu, opisując po wielokroć nadużycia i przestępstwa popełniane jego zdaniem przez organy tej gminy /pisma datowane 16 grudnia 2003 r. i 19 stycznia 2004 r./. Pisma tej samej treści przesyłał do wiadomości Prokuratury, Prezesa Rady Ministrów, "Gazety Wyborczej", Ministra Sprawiedliwości, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

1 czerwca 2004 r. skarżący wniósł skargę na bezczynność Regionalnej Izby Obrachunkowej. Zarzucił w niej organowi, iż - pomimo złożenia przez skarżącego wniosku - do dnia wniesienia skargi nie wyjaśnił sprawy zakupu, magazynowania, zużycia zakupionego kruszywa i krawężników do budowy drogi przy ul. P.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 par. 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4 ustawy. Dotyczy to więc takich spraw, które mogą być zakończone decyzją lub postanowieniem, albo które odnoszą się do innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej w sprawach uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Z bezczynnością organu mamy więc do czynienia wówczas, gdy w terminie ustalonym przez prawo organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub nie zakończył postępowania wydaniem decyzji, postanowienia lub też innego aktu bądź nie podjął czynności, do której był zobowiązany.

Strona 1/2