Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) del. sędzia SO Beata Grzybek Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2015r. sprawy ze skarg Spółki A na przewlekłe prowadzenie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej postępowania kontrolnego w sprawie podatku od towarów i usług za marzec i kwiecień 2014r. oddala skargi.
Pismami z dnia 4 grudnia 2014r. M. Sp. z o.o. (dalej powoływana jako "skarżąca", strona", "spółka"), złożyła skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania kontrolnego prowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej m.in. jako Dyrektor UKS) , w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące marzec i kwiecień 2014r.
Jak wynika z przedłożonych w sprawie dokumentów Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wszczął postępowanie kontrolne postanowieniami z dnia "[...]" . - dotyczącym marca 2014 r. i "[...]". za miesiąc kwiecień 2014r. Jako zakres kontroli organ wskazał rzetelność deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowość obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług. Kontrolą objęto zasadność zwrotu różnicy podatku od towarów i usług wykazanej przez spółkę w deklaracjach VAT - 7 za ww. miesiące.
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej powołując się na art. 284 b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jedn. tekst Dz.U. z 2012r. poz. 749 ze zm.), dalej O.p., zawiadamiał Spółkę o przedłużeniu terminu zakończenia kontroli. Powyższe następowało postanowieniami z "[...]". - dot. marca 2014 r. , z dnia "[...]". - dot. kwietnia 2014 r.
Organ kontrolny wskazywał, iż przyczyną przedłużenia kontroli podatkowej i postępowania kontrolnego jest gromadzenie materiału dowodowego mającego na celu ustalenie stanu faktycznego sprawy - postanowienia z "[...]". (III 2014 r.) i "[...]". (IV 2014 r.). Natomiast w kolejnych wskazywał także, iż dalsze przedłużanie kontroli podatkowej i postępowania kontrolnego wiąże się z faktem, że z dotychczas przeprowadzonych czynności kontrolnych wynika, iż spółka w kontrolowanym okresie dokonywała wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, od których nie został odprowadzony należny podatek od towarów i usług przez podmioty, które na wcześniejszych etapach wykazywały uczestnictwo w obrocie tym towarem na terytorium kraju.
Skarżąca złożyła dwa ponaglenia na niezałatwienie sprawy - postępowań kontrolnych wszczętych ww. postanowieniami z dnia "[...]". i "[...]". - we właściwym terminie. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej wydał w tym zakresie postanowienie z "[...]"., w którym uznał ponaglenia za bezzasadne.
W skargach do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie spółka wniosła o zobowiązanie organu do zakończenia postępowania kontrolnego w określonym przez Sąd terminie, oraz na podstawie art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012, poz. 270 ze zm., dalej jako "p.p.s.a.") o wymierzenie organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy, a także o zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania wg norm przepisanych.
Spółka zarzuciła Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej naruszenie przepisów art. 121 § 1 i § 2, art. 125 § 1, art. 139 § 1 oraz art. 140 § 1 O.p..
W uzasadnieniu skarg spółka podniosła, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej bezpodstawnie przedłuża czas trwania postępowania jednocześnie nie wskazując racjonalnych przyczyn jego przedłużania. Wskazała, że postępowanie kontrolne w dotyczące kwietnia 2014 r. powinno się zakończyć w dniu "[...]"., tymczasem "[...]". organ wydał postanowienie o przedłużeniu terminu zakończenia kontroli. Natomiast w sprawie dotyczącej marca 2014 r. postępowanie kontrolne powinno się zakończyć w dniu "[...]"., a postanowienie o przedłużeniu terminu zakończenia kontroli wydano w dniu "[...]"..