Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Tadeusz Piskozub (spr.), Protokolant p.o. Specjalisty Monika Rząp, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 25 stycznia 2012r. sprawy ze skargi spółki A na przewlekłe prowadzenie przez Burmistrza Miasta postępowania w sprawie nadpłaty podatku od nieruchomości za rok 2009 oraz od stycznia do marca 2010r. 1. orzeka, że postępowanie prowadzone przez Burmistrza Miasta jest przewlekłe i nakazuje Burmistrzowi Miasta wydanie decyzji w sprawie nadpłaty podatku w terminie 30 dni od daty uprawomocnienia się wyroku, 2. stwierdza, że przewlekłe postępowanie związane było z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Burmistrza Miasta na rzecz skarżącego kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
A w W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Burmistrza Miasta P. postępowania w sprawie nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2009 oraz za okres od stycznia do marca 2010 roku.
Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny:
A. w W. , jako podatnik na terenie Miasta P. posiada jako właściciel 2 działki ("[...]" i "[...]") o łącznej powierzchni 39.5060 m2, księga wieczysta KW nr "[...]", na których zlokalizowany jest Ośrodek Wypoczynkowy "[...]".
Za rok 2009 podatnik złożył w Urzędzie Miasta i Gminy P. deklarację DN-1 zawierającą zgłoszenie obowiązku zapłaty podatku od nieruchomości, łącznie na kwotę 299.573,00 zł.
Za rok 2010 podatnik złożył w Urzędzie Miasta i Gminy P. deklarację DN-l. zawierającą zgłoszenie obowiązku zapłaty podatku od nieruchomości, łącznie na kwotę 300.579,70 zł.
Wyżej wymienione podatki zostały zapłacone przez podatnika w miesięcznych ratach.
W dniu 30 sierpnia 2010 r. podatnik złożył do Burmistrza Miasta P. wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku od nieruchomości za rok 2009 w kwocie 227.841,00 zł zaś w dniu 9 września 2010 r. za okres od stycznia do marca 2010 r. w kwocie 57.797,85 zł. Obydwa wnioski podatnik uzasadnił błędną kwalifikacją obowiązku w zakresie podatku od nieruchomości w odniesieniu do posiadanych przez podatnika nieruchomości, położonych na terenie miasta P., co znalazło swój formalny wyraz w pierwotnie złożonych deklaracjach.
W ocenie podatnika dokonał on niewłaściwej kwalifikacji ustawowego obowiązku podatkowego przyjmując, że jest zobowiązany do zapłaty podatku od nieruchomości za całą działkę nr "[...]" i "[...]" (od marca 2010 r. podział na działki nr "[...]" i "[...]") z uwagi na to, że znaczna część przedmiotowych nieruchomości w żadnej mierze nie była zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej przez podatnika, w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. (Dz.U. Nr 9, poz. 31 ze zm.) (dalej: "u.p.o.I.'').
Na podstawie umowy najmu z dnia 31 grudnia 2008 r. zawartej z A. z siedzibą w W., podatnik odpłatnie wynajmował część działki nr "[...]" o powierzchni 60.000 m2. W dniu 25 lutego 2010 r. Strony zawarły aneks do umowy najmu z dnia 31 grudnia 2008 r., w którym ograniczyły przedmiot umowy do 50.993 m2. Podatnik samodzielnie (poza ww. najmem) nie prowadził jakiejkolwiek działalności gospodarczej na swoich nieruchomościach w P. Zdaniem podatnika część działki "[...]" oraz działka nr "[...]" podlegała opodatkowaniu podatkiem rolnym i leśnym.
Postanowieniem z dnia "[...]" Burmistrz Miasta P., w związku ze złożonymi przez podatnika wnioskami, wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w celu określenia wysokości zobowiązania podatkowego podatnika za rok 2009 i okres od stycznia do marca 2010 r. Organ ponadto wezwał podatnika do uzupełnienia w terminie 7 dni od otrzymania pisma, wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku od nieruchomości za 2009 r. o stosowane deklaracje podatkowe za ten rok, do złożenia wyjaśnień, która działka spośród działek nr "[...]" i "[...]" jest zabudowana.